linguisticsacademyآکادمی زبان شناسی
linguisticsacademyآکادمی زبان شناسی

در این کانال مطالبی در رابطه با فلسفه زبان نگرش ها بە مسائل زبانی زبان آموزی، تک زبانگی و چند زبانگی نشانە شناسی تحلیل گفتمان صرف و نحو و آواشناسی زباشناسی نظری و کاربردی رویکردهای زایشی، شناختی، نقش‌گرا .. د.میرمکری https://t.me/linguisticsacademy

linguisticsacademyآکادمی زبان شناسی
linguisticsacademyآکادمی زبان شناسی
۱۵:۲۵ ۱۳۹۶/۱۱/۲۶

چندین کتاب دیگر در این میان نوشته است
برخی از آن‌ها در محدودۀ زندگی شخصی او باقی مانده‌اند، مثل مشکلاتی در باور کاتولیک و در سیاست‌های پیشرو کانادایی؛ اما بسیاری دیگر از آثارش شامل چنین عناوینی می‌شوند: گشت‌وگذار جسورانه در مسائل مفهومی و سیاسی چندفرهنگی و خود مدرن. اما در عین اینکه آثار او دامنۀ گسترده‌ای داشته، سلوکش همیشه از نگاه اومانیستی‌اش به زبان نشئت گرفته است. تیلور به‌وضوح سازگار‌ است. چهل سال پیش، او کتابی پیشگام دربارۀ هگل چاپ کرد. این کتاب نشان داد که تیلور دنباله‌رو هردر است؛ هردری که زبان برایش «بیان خویشتن» است؛ در تقابل با کوندیاک که زبان را «حامل ایده‌ها» می‌دانست. یک دهه قبل‌ازآن او نقدی بر روان‌شناسی پوزیتیویستی وارد می‌کند و در این‌باره بحث می‌کندکه زبان اتمیستیک علم طبیعی نمی‌تواند رفتار انسان را مجسم کند. درواقع احتمالا همۀ دغدغه‌های عمدۀ او به اوایل دهۀ پنجاه برمی‌گردد. در آن زمان او یک کاتولیک چپگرای کانادایی با بورس تحصیلی دانشگاه آکسفورد بود. آنجا جایی بود که او در گردبادی از اشتیاق به آثار ویتگنشتاین تازه‌درگذشته‌ گرفتار شد …تیلور یکی از فیلسوفان بسیار معقول و دلسوز معاصر است؛ اما پس از شش دهه، ...
  • گزارش تخلف
linguisticsacademyآکادمی زبان شناسی
linguisticsacademyآکادمی زبان شناسی
۱۵:۲۵ ۱۳۹۶/۱۱/۲۶

گرایش وسواس‌گونه به زبان.. چهل سال پیش، چارلز تیلورکتابی پیشگام دربارۀ هگل چاپ کرد
این کتاب نشان داد که تیلور دنباله‌رو افرادی چون هردر است؛ هردری که زبان را «بیان خویشتن» می‌دانست. یک دهه قبل‌ازآن او با انتقاد از روان‌شناسی پوزیتیویستی عنوان کرد: زبان اتمیستیک علم طبیعی نمی‌تواند رفتار انسان را مجسم کند. درواقع احتمالا همۀ دغدغه‌های عمدۀ تیلور به اوایل دهۀ پنجاه برمی‌گردد. در آن زمان او یک کاتولیک چپگرای کانادایی با بورس تحصیلی دانشگاه آکسفورد بود. آنجا جایی بود که او در گردبادی از اشتیاق به آثار ویتگنشتاین تازه‌درگذشته‌ گرفتار شد.. گاردین — همان‌طور که چارلز تیلور می‌گوید طی صد سال گذشته گرایش فلسفی به زبان تقریبا وسواس‌گونه شده است. این وسواس برمی‌گردد به عبارتی که لودویگ ویتگنشتاین در سال ۱۹۱۵ گفت: «محدودیت‌های زبان من به‌معنای محدودیت‌های جهان من است.» اگر حرف ویتگنشتاین درست باشد، زبان دیگر وسیله‌ای برای ضبط و انتقال اطلاعات نیست؛ بلکه چارچوب تمام دانش و تجربه است …اما فلاسفه‌ای که از گفتۀ ویتگنشتاین الهام گرفتند، نتوانستند دربارۀ آنچه این حرف در ضمن خود دارد، با او موافقت کنند. از میان آن‌ها پوزیتیویست‌ها زبان را نقشۀ دقیقی از حقایق غیرشخصی می‌پنداشتند و هرچیز ...
  • گزارش تخلف
linguisticsacademyآکادمی زبان شناسی
linguisticsacademyآکادمی زبان شناسی
۱۷:۴۸ ۱۳۹۶/۱۱/۲۴

ص۵ …از آنجا که حضور کودک ناشنوا در جمع افراد شنوا مهارت لب‌خوانی وی را بهتر می‌کند، والدین بی‌توجه به اینکه آموزش به کودکشان به طو
بدین‌ترتیب، تحصیل ناشنوایان با زبان اشاره در حقیقت باعث از انزوا خارج شدن آنها خواهد شد. چرا که آنها با بهبود وضع تحصیلی و امکان ارتباطی، اهمیت یادگیری زبان محیط و پیشرفت در مهارت‌های خواندن و نوشتن را نیز احساس کرده و به صورت افرادی دوزبانه و دوفرهنگی وارد جامعه فارسی‌زبان خواهند شد. در نظام فعلی آن معدود ناشنوایان ایرانی که توانسته‌اند به مقاطع بالاتر از دیپلم راه پیدا کنند، به مرور دوستان بسیاری در میان افراد شنوا پیدا کرده و بیش از باقی ناشنوایان با مردم شنوا ارتباط برقرار می‌کنند. روش‌های آموزشی یکسانی را برای افراد شنوا و ناشنوا به کار برد. ناشنوایان لازم نیست شبیه افراد شنوا بشوند و در عمل نیز هیچ‌گاه این اتفاق نمی‎افتد. ناشنوایان می‌‏خواهند نیاز ویژۀ ارتباطی‎ و آموزشی‌شان به رسمیت شناخته شود و معلمان با استفاده از زبان اشاره علوم و فنون را به آنها آموزش دهند. جمعیت زیادی از ایرانیان به طور روزمره از زبان اشاره استفاده می‌کنند و نادیده گرفتن این زبان، به معنای نادیده گرفتن حق به آموزش و ارتباط ناشنوایان است. ...
  • گزارش تخلف
linguisticsacademyآکادمی زبان شناسی
linguisticsacademyآکادمی زبان شناسی
۱۷:۴۷ ۱۳۹۶/۱۱/۲۴

ص۴
ایران سابقۀ خوبی در آموزش ناشنوایان دارد (اولین مدارس ناشنوایان در دهه اول ۱۳۰۰ در ایران دایر شد و به این ترتیب آموزش ناشنوایان در ایران بسیار قدیمی‎تر از بسیاری از کشورهای دنیاست). با اینکه نظام آموزش ناشنوایان هیچ گاه به طور کامل استفاده از زبان اشاره در آموزش را به رسمیت نشناخت، ولی صرف وجود مدارس ناشنوایان امکان مهمی برای پیشرفت اجتماعی و تحصیل ناشنوایان بوده است. اما متاسفانه در ده سال گذشته آموزش و پرورش ایران اقدام به تعطیل کردن مدارس ناشنوایان کرده و والدین کودکان ناشنوا را تشویق به ثبت نام فرزندشان در مدارس معمولی می‌کند. گفته می‌شود از ۱۷ مدرسه ناشنوایان در تهران در ده سال گذشته، اکنون فقط ۶ مدرسه باقی است. نکتۀ تلخ‌تر اینکه مدارس باقیمانده با مدرسۀ کودکان دارای اختلالات ذهنی ادغام شده و به این ترتیب به والدین فهمانده می‌شود که کودک شما یا اختلال ذهنی و یادگیری دارد یا باید به مدرسۀ عادی برود …تعطیلی مدارس ناشنوایان عواقب ناگواری برای آموزش کودکان و نوجوانان، و برای زبان اشارۀ ایرانی داشته است. از آنجا که ناشنوایان قادر به درک موضوعات از طریق گفتار معلم نیستند، اغلب یا ترک تح ...
  • گزارش تخلف
linguisticsacademyآکادمی زبان شناسی
linguisticsacademyآکادمی زبان شناسی
۱۷:۴۷ ۱۳۹۶/۱۱/۲۴

ص۳ …مشکل ناشنواها برقراری «ارتباط» نیست، بلکه «ارتباط با افراد شنوا» است …ناشنواها در اجتماع خود نیازی به زبان گفتاری فارسی ندارند
ناشنوایان ابزار نیرومند و کارآمدی به نام زبان اشاره دارند که نیازهای ارتباطی‌شان را برطرف می‌‏کند. بنابراین مشکل ناشنواها برقراری «ارتباط» نیست، بلکه «ارتباط با افراد شنوا» است. ناشنوایان در ایران. مدارس ناشنوایان در همۀ دنیا مهم‌ترین مراکز رشد و بالندگی زبان‌های اشاره هستند. چراکه به سبب کم‌بودن تعداد ناشنوایان به نسبت افراد شنوا و پراکندگی آنها، امکان مراودۀ روزمره این افراد با یکدیگر وجود ندارد. وجود مدرسه کودکان و نوجوانان ناشنوا را قادر می‌کند که زبان اشارۀ خود را پرورش داده و مفاهیم تازه در آن خلق کنند. زبان اشاره، همچون هر زبان دیگری، در ذهن افراد جدا افتاده کم کم از بین می‌رود یا تضعیف می‌شود. کودکان و نوجوانان ناشنوا در جمع همتایان شنوای خود نه امکان رشد زبانی فارسی را می‌یابند و نه رشد زبان اشارۀ ایرانی، و بنابراین ذهن آنها از نظر زبانی نابالغ می‌‏ماند. این درحالی‌ است که حضور در جمع ناشنوایان موجب رشد کلیۀ امکانات زبانی از قبیل بازی‌های زبانی، شعر، شوخی، معما، لهجه و. ...
  • گزارش تخلف
linguisticsacademyآکادمی زبان شناسی
linguisticsacademyآکادمی زبان شناسی
۱۷:۴۷ ۱۳۹۶/۱۱/۲۴

ص۲.. این‌طور نیست
قدرت یک زبان چندان به ظرف آن بستگی ندارد، بلکه به گویش‌وران آن زبان و میزان مواجهه‌ی آنان با موضوعات مختلف وابسته است. ناشنواها هرگاه با مفاهیم جدید مواجه شوند از ویژگیهای زبان اشارۀ خود بهره گرفته و آن را بیان می‌کنند. زبان اشارۀ ایرانی سال به سال تغییر می‌کند، درست مثل هر زبان دیگری … «ناشنواها به راحتی می‌توانند لب‌خوانی ‏کنند و حرف افراد شنوا را بفهمند.». نیست. لب‌خوانی مهارتی است که نیاز به آموزش و تمرین دارد و ناشنواها در این مهارت با یکدیگر تفاوت دارند. بعضی از ناشنوایان لب‌خوان‏های خوبی هستند و برخی نه … «ناشنواها با کمک سمعک و کاشت حلزون درمان می‌شوند و با گفتاردرمانی می‌توانند تکلمی شبیه افراد دیگر پیدا کنند.». این تصور متاسفانه در نهادهای مربوط به امور ناشنوایان نیز بسیار رایج بوده و تاثیرات مخرب بسیاری در برخورد با آنان داشته است. حقیقت این است که درصد زیادی از جمعیت ناشنوا به طور مطلق نمی‌‏شنوند و در بهترین حالت، سمعک و کاشت حلزون تنها صداهای بلند (مثل بوق اتومبیل، شکستن شیشه، آژیر و…) را تا حدی برای آنان محسوس می‌سازد. بدین‌ترتیب، حتی پس از اختصاص این امکانات به ناشنوایان ...
  • گزارش تخلف
linguisticsacademyآکادمی زبان شناسی
linguisticsacademyآکادمی زبان شناسی
۱۷:۴۶ ۱۳۹۶/۱۱/۲۴

ص۱. یادداشت: سارا سیاوشی …برخی تصورات رایج در مورد زبان اشاره و ناشنوایان:
«زبان اشاره یعنی نشان‌دادن تک‌تک کلمه‌های یک جمله با حرکات دست و پانتومیم.». نه، زبان اشاره بازی پانتومیم نیست. این زبان گرامر خاص خودش را دارد و برای اینکه بتوانید آن را یاد بگیرید، همان‌طور که برای یادگیری هر زبان دیگری به کلاس زبان می‌روید، لازم است یک نفر (معلم) این زبان را به شما بیاموزد … «ناشنوایان جهان همگی به یک زبان اشاره ثابت حرف می‌زنند.» (شبیه ذهنیت بعضی در غرب: مگر همۀ مردم خاورمیانه عرب نیستند؟). نیست، زبان‎های اشاره در گوشه و کنار دنیا با تجمع چند ناشنوا به طور طبیعی ایجاد شده و گسترش پیدا کرده‌اند. هرکدام از این زبان‎ها، واژه‌ها و دستور زبان خاص خود را دارند. زبان اشاره یک سیستم مصنوعی نیست که عده‎ای آن را اختراع کرده باشند. همانطور که دلیلی وجود ندارد که یک ایرانی و یک فنلاندی زبان همدیگر را بدون آموزش بفهمند، یک ناشنوای ایرانی و یک ناشنوای فنلاندی هم زبان یکدیگر را نمی‌دانند و اگر بخواهند با هم ارتباط برقرار کنند حداقل یکی از آنها باید زبان دیگری را بیاموزد. البته به دلیل بصری بودن زبان‌های اشاره، شباهت‎های دو زبان اشاره بیشتر از شباهت‌های دو زبان گفتاری است. ...
  • گزارش تخلف
گزارش این نوشته