در این کانال مطالبی در رابطه با فلسفه زبان نگرش ها بە مسائل زبانی زبان آموزی، تک زبانگی و چند زبانگی نشانە شناسی تحلیل گفتمان صرف و نحو و آواشناسی زباشناسی نظری و کاربردی رویکردهای زایشی، شناختی، نقش‌گرا .. د.میرمکری https://t.me/linguisticsacademy


دانشجویان گرامی که فایل‌های. صوتی ارائه. فصول مختلف کتاب نحو هگمن

رو خواسته بودند به فایل‌های. صوتی اولیه. و آغازین همین کانال مراجعه. بفرمایند …. نمونه‌ای از فایل را خدمتتان. دوباره به. اشتراک گذاشتیم. بقیه فایل‌ها در لینک‌های ابتدای. کانال در دسترس اند.
  • گزارش تخلف

دانشجویان گرامی که فایل‌های. صوتی ارائه. فصول مختلف کتاب نحو هگمن،

مورفولوژی کاتامبا،. فونولوژی فلیپ کارو. سایر فایلهای ارائه دروس زبان شناسی. رو درخواست فرمودند به فایل‌های. اولیه. و آغازین همین کانال مراجعه. بفرمایند …. نمونه‌ای از فایل را خدمتتان. دوباره به.
  • گزارش تخلف

متن از مقالەی فوق 👆👆

نام گذاری یک شیوۀ اساسی و خاص است که با آن انسانها زبان را به کار می‌گیرند و معنا و کاربرد نام‌ها درکانونی‌ترین مباحث فلسفی، تاریخی، فرهنگی و زبان شناختی قرار می‌گیرد. در مطالعات زبان شناختی، حوزۀ نام شناسی و بویژه شاخه نام شناسی اجتماعی زیر مجموعه زبان شناسی اجتماعی به شمارمی رود. مطالعه نام اشخاص یا آنتروپونیمی به تبار شناسی، جامعه شناسی و مردم شناسی نیز مربوط می‌گردد. آنتروپونیمی، نامها را از نظر فرم و کاربرد بررسی می‌نماید (ببینید آلجئو ١٩٩٢: ٧٢٧؛ آجیکوم٢٠٠٦: ٢٠٨). فلکن (٢٠١٢) در مقدمۀ کتابی با عنوان «نام و نام گذاری و دیدگاه‌های همزمانی و درزمانی» مقالات مختلف محققان را در زمینه نام و نام گذاری گرد آورده است. وی بر این موضوع که تحلیل نام‌ها در مطالعات بین فرهنگی هم از دیدگاه همزمانی و هم از نظر درزمانی ممکن است تاکید نموده و از ماگدا (٢٠٠٨: ٣٤-١٨) نقل می‌نماید که این بحث را می‌توان در چهارچوب مطالعه نام‌های. انسانی (آنتروپونیمی) گنجاندکه همواره از توجه زیاد تحقیقات علمی-تخصصی خصوصا به خاطر ویژگی بین رشته‌ای آن برخوردار بوده است. این شاخه مطالعاتی به عنوان شاخه‌ای از نام شناسی در ک ...
  • گزارش تخلف

گفتمان، زور و خشونت🔝🔝🔝🔝🔝🔝

«نیرومندترین فرد جامعه هرگز چندان نیرومند نیست که بتواند برای همیشه سروری کند مگر اینکه نیرو را به حق و فرمانبری را به وظیفه تبدیل سازد.» (ژان ژاک روسو). یک تعبیر می‌توان گفت: «گفتمان همان اعمال قدرت است و به عبارتی مکمل زور است.» گفتمان به اشکال مختلف (‌زبانی، نمادین، نمایشی، ژست، نوع لباس، عمارات و ساختمانها، شمایل و تندیسها، موزیک و غیره) در اختیار نخبگان و قدرتهای رسمی جامعه است. کاربرد درست و آگاهانه گفتمان نیاز به کاربرد زور و خشونت را به عنوان تنها ابزار موجود مرتفع می‌سازد. به نظر فوکو، «کسی که گفتمان را به کار می‌بندد، این توانایی را دارد که آن را حقیقی جلوه داده، و اعتبار و جایگاه علمی آن را تحمیل کند. بنابراین، گفتمان معصوم، بی طرف یا برابر نداریم …». هر گفتمانی از همان آغاز در خدمت سلطه است و کاربرد اقناعی و اغوایی دارد. از این روی گفته‌اند که: «گفتمان شبیه آن چیزی است که مارکس آن را «آگاهی کاذب» خوانده است. در توضیح این دیدگاه می‌توان گفت که ثبات سیاسی و نظم به یکی از دو راه فوق برقرار می‌شود ...
  • گزارش تخلف