زبان‌های رسمی۱ کشور سوئیس*

زبان های رسمی1 کشور سوئیس*

آلمانی فرانسه، و ایتالیایی و زبان باستانی رومانش، زبانهای رسمی و ملی کشور سوئیس هستند. سه زبان اول بیشترین رواج را در این کشور دارند و از جایگاهی مشابه به عنوان زبان رسمی در دولت فدرال این کشور برخوردارند. زبان آلمانی سوئیسی و آلمانی استاندارد نسبت به زبانهای دیگر، بیشتر در این کشور رایج می باشد . و بعد از آن زبان فرانسه ی سوئیسی بیشتر از گویش های دیگر رواج دارد. زبان ایتالیایی سوئیسی و گویش لومبارد نیز از زبان های استاندارد این کشور هستند. ناحیه ی آلمانی زبان در مرکز، شمال و شرق، زبان فرانسوی در غرب، و زبان ایتالیایی در جنوب این کشور صحبت می شود. جمعیت رومانش زبان در منطقه ی گراباندن زندگی می کنند.
زبان آلمانی
زبان آلمانی زبان رسمی 17 ناحیه از کشور سوئیس است، و مردمی که به این زبان صحبت می کنند 4,348,289 تفر بوده که حدود 64,4% کل جمعیت این کشور را شامل می شوند. زبان آلمانی سوئیسی بیشتر رایج است که به چهار گویش محلی2 صحبت می شود، و از زبان آلمانی استاندارد در مکانبات استفاده می شود. در واقع، زبان آلمانی استاندارد اولین زبان رسمی است که در زمان شروع مدرسه آموزش داده می شود و دلیل اهمیت آن این است که است این زبان ترجمه ی انجیل را به زبانی که توسط بسیاری از مردم فهمیده می شود ممکن ساخته است. همچنین روزنامه ها، کتابهای درسی، ادبیات و متون سیاسی نیاز به زبان مشترکی دارند که وجه مشترکی داشته و توسط همه ی افراد، قابل فهم باشد. بنابراین، از نظر رسمیت؛ گویش آلمانی سوئیسی در مکالمات عادی،و زبان آلمانی رسمی در مکاتبات استفاده می شود. در شهر برن، پایتخت این کشور، و زوریخ، بزرگترین شهر سوئیس، لهجه ی آلمانی سوئیسی بیشترین جمعیت را به خود اختصاص داده است. اما در برن، زبان فرانسه به عنوان زبان رسمی این منطقه شناخته می شود.
1)official languages
2)regional dialects
زبان فرانسه

روماندی ناحیه ی خاص فرانسوی زبان کشور سوئیس است. این ناحیه شامل استان های3 جنوا، جورا، واد، و نوشاتل و قسمتهایی از برن است، و در والایس و فرایبورگ اکثریت مردم فرانسوی زبان هستند. در کشور سوئیس، تقریباً 1,522,003 نفر به زبان فرانسوی صحبت می کنند که حدود 22.61% جمعیت این کشور را شامل می شوند. برخلاف زبان آلمانی سوئیسی که دارای لهجه های متعدد است، بین زبان استاندارد سوئیسی فرانسوی و زبان استاندارد فرانسوی، تفاوت اندکی وجود دارد. و لهجه ی فرانسوی سوئیسی کمتر تغییر داشته است و زبانی قدیمی و بی همتا و دارای تلفظی متفاوت کلمه ها و عبارات متفارت است. به عنوان مثال، در زبان فرانسوی سوئیسی سویکسانتی- دیکس به معنای هفتاد است حال آنکه در زبان فرانسه سپتانتی به معنای هفتاد می باشد. از لحاظ قدمت تاریخی، فرانسو-پروونکال یا آرپیتان زبان ملی ساکنین قدیم فرانسه و جنوب فرانسه بوده است. در اصل، ناحیه ی روماندی، سیستم واحدی است که ساکنین فرانسوی زبان کشور سوئیس را با هم متحد کرده است. مهم است که به این نکته توجه کنیم که زبان فرانسوی در کشور فرانسه، همان زبان بکار رفته در مکالمات و مکاتبات در کشور سوئیس می باشد. در 20 مارس، جشنواره ی فرانسوی به افتخار فرانسوی زبانان این کشور برگزار شد.

زبان ایتالیایی

561,857 نفر در کشور سوئیس به زبان ایتالیایی صحبت می کنند که حدود 8.33% از جمعیت این کشور را در بر می گیرد. زبان ایتالیائی سوئیسی در بخشی از این کشوررواج دارد که منحصراً به این زبان صحبت می کنند. این نواحی شامل استانهای تینیکو، دره ی گاندو در والایس، و نواحی جنوبی گراباندن می باشد. مساحت این نواحی تقریباً 3,500 کیلومتر مربع می باشد. در حدود 20% از جمعیت تینیکو اصالتاً ایتالیایی هستند. گویش سوئیسی ایتالیائی از جهاتی با زبان ایتالیایی رایج در کشور ایتالیا متفاوت است.هر چند زبان استاندارد ایتالیایی، زبان مکاتبه ای رسمی در این کشور می باشد. گویش دیگر، تیسینیس سوئیس است که بسیار با زبان فرانسوی در فرانسه متفاوت است. افراد تیسینیس زبان تا حدی از افراد فرانسوی زبان جدا هستند: هر چه این تمایز بیشتر باشد، تعدد گویش ها بیشتر خواهد بود. مردم سوئیس آزادند که از گویش خود و یا زبان استاندارد استفاده کنند. به عنوان مثال، مردم موکارنو ترجیح می دهند که از گویش خود استفاده کنند حال آنکه مردم لاگلنو ترجیح می دهند که زبان استاندارد فرانسوی را بکار برند.
3)cantons
زبان رومانش
تقریباً 35,753 نفر در این کشور به زبانی باستانی به نام رومانش صحبت می کنند. این تعداد جمعیت تقریباً 0.53% از کل جمعیت این کشور را در بر می گیرد. به هر حال، زبان رومانش رسماً توسط سه زبانه های گراوبوندان استفاده می شود. اکثر کسانی که به این زبان صحبت می کنند در سارسیلوا، انگادین، وال ماستیر، و دره ی سارسس/ اوبرهالبستینلاتینی ساکن هستند. به جز این نواحی، زوریخ بیشترین جمعیت رومانش زبان
ص۱