در این کانال مطالبی در رابطه با فلسفه زبان نگرش ها بە مسائل زبانی زبان آموزی، تک زبانگی و چند زبانگی نشانە شناسی تحلیل گفتمان صرف و نحو و آواشناسی زباشناسی نظری و کاربردی رویکردهای زایشی، شناختی، نقشگرا .. د.میرمکری https://t.me/linguisticsacademy
آنتونیو گرامشی در اندیشه‌ی سیاسی خود، مفهوم زبان را در ابعاد وسیعی به کار می‌گیرد تا از طریق آن هم خود زبان را در گستره‌ی اجتماعی
آنتونیو گرامشی در اندیشه‌ی سیاسی خود، مفهوم زبان را در ابعاد وسیعی به کار می‌گیرد تا از طریق آن هم خود زبان را در گستره‌ی اجتماعی – سیاسی بکاود و هم دیگر مفاهیم نظریه‌اش، نظیر هژمونی را شرح و بسط دهد. او با معرفی دو مفهوم دستورِ هنجاری و دستورِ خودانگیخته، اصطلاح هژمونی را توضیح می‌دهد و ابعاد انضمامی‌ترِ آن در کاربرد روزمره‌ی زبان را تبیین می‌کند. از این رهگذر او فلسفه و جهان‌بینیِ مشخصی را در هر برهه‌ی تاریخی مسلط می‌بیند. همچنین گرامشی به نقش زبان در دولت - ملت‌سازی می‌پردازد، زبان استاندارد عصر خود را مورد انتقاد قرار می‌دهد و زبانی مرکب از تمامیِ دستورهای خودانگیخته در سطح ملی را به مثابه‌ی زبان استاندارد معرفی می‌کند. او در مفهوم استعاره دقیق می‌شود و چگونگی استعاری شدن معانی قدیمی در درون واژه‌ها را با فرآیند هژمون شدن یک جهان‌بینیِ خاص، در یک دوره‌ی تاریخی توضیح می‌دهد. گرامشی همچنین معنای واژه‌ها را ثابت قلمداد نمی‌کند و معتقد است در طول زمان، همراه با تغییرات اجتماعی، معنا نیز دستخوش تغییر می‌شود. در نظر گرامشی زبان شدیداً در مناسبات سیاسی – اجتماعی درگیر است و تصور ساختاری انتزاعی برای آن، جدا از بافت انضمامیش غیرممکن می‌نماید.
@linguisticsacademy