در این کانال مطالبی در رابطه با فلسفه زبان نگرش ها بە مسائل زبانی زبان آموزی، تک زبانگی و چند زبانگی نشانە شناسی تحلیل گفتمان صرف و نحو و آواشناسی زباشناسی نظری و کاربردی رویکردهای زایشی، شناختی، نقشگرا .. د.میرمکری https://t.me/linguisticsacademy
ص۱. نمادشناسی عدد «سه».. در بیشتر مکاتب، سه عددی بنیادی است
ص۱
نمادشناسی عدد "سه"
در بیشتر مکاتب، سه عددی بنیادی است. "سه" نخستین عدد در بر گیرنده واژه "همه" است و ثالوث (Triad) یعنی عدد کل، زیرا شامل آغاز و میان و پایان است.
به تعبیر جی. سی. کوپر، "سه" تداعی کننده انسان (بدن، جان، روح)، چرخه حیات (تولد، زندگی، مرگ)، سیکل کامل (آغاز، میان، پایان) و (گذشت، حال، آینده) است.
سه به معنای چند، نماد عدد بزرگ است، جماعت، سه هورا می کشند. سه به معنای تحقق امر نیز هست، سه عبارت است از تثلیث های بیشمار خدایان و نیروها، ایزدان سه شخصیته ی قمری و ایزدبانوان سه گانه در مذاهب سامی، یونانی، سلتی، و توتنی، که اغلب جنبه ها یا توانایی های مختلف یک ایزد هستند. مثلث نماد اصلی سه است و سه دایره یا مثلث متقاطع، مظهر وحدت تجزیه ناپذیر تثلیث هستند. نماد های دیگر عبارتند از: نیزه ی سه شاخه، زنبق، طرح سه برگی، تری سولا[Trisula]، صاعقه ی سه بخشی، سه خطی ها و غیره.
اغلب حیوانات قمری سه پا دارند که به معنای اهله ی سه گانه ی ماه است، اما گاهی همانگونه که در فرانسه دیده می شودف سه به صورت سه خرگوش یا سه انسان در ماه نشان داده می شود.
@linhuisticsacademy
مظاهر و مفهوم عدد "سه" در فرهنگها:
- آفریقایی: آشانتی[Ashanti]، ایزدبانوی ماه سه شخصیت دارد، دوتا سیاه و یکی سفید.
- اسکاندیناوی و توتنی: سرنوشت که به صورت نورن ها[Norns]، و مانی[Mani]، نی[Nyi]، نیتی[Nithi]، یعنی ماه بدر، نیمه و نو، نشان داده شده است. در اساطیر توتنی ماه سرنوشت است و هولدا[Holda]، ایزدبانوی قمری با دو دخترش، سه اقنوم محسوب می شوند. خرگوش ساکن ماه، سه پا دارد،ثور[Thor]، گاهی با سه سر تصویر شده است، داس پیکان سه گوش نماد اودین- اودن[Odin-woden]، است. سه ، عدد نیکروزی است. همه ی چیزهای خوب، سه تا هستند.
- اسلاو: خدای ماه سه سر دارد.
- بودایی: تری- دانتا[Tri-danta]، سه گوهر گرانبها، یعنی بودا، دارما[Dharma]، سنگهه[Sangha] است.
- تائویی: سه گانه ی اعظم عبارت است از آسمان، انسان، و زمین. سه، نخستین عدد قوی است. زیرا هرگاه تقسیم گردد، مرکز باقی می ماند- نقطه مرکزی تعادل. سه، یعنی یانگ، خجسته و نماد کثرت نیز هست.
- تاروت: شاه بانو با شماره ی سه مشخص می شود که عددی منتج و هماهنگ است، او مبین آفرینش بسیط و حاصل ثنویت است و از یک اتحاد و یگانگی حکایت می کند. بنابراین سه، شماره و عدد یک تولد، یک زندگی تازه، و یا لقاح وحاصلخیزی ماده است. از آنجایی که عدد دو، مبین انبساط و گسترش زمان از گذشته به آینده است، شماره ی سه، اندازه و میزانی از فضا- زمان محسوب می شود و نماد آفرینش پدیده ها در زمان است.
- چینی: تقدس، عدد خجسته، نخستین عدد فرد، عدد یانگ، قورباغه یا پرنده ی ماه، سه پا دارد.
- ژاپنی: سه گنج عبارتند از آینه و شمشیر و جواهر یعنی حقیقت و شجاعت و ترحم.
- سلتی: بریجیت[Bridgit]، سه گانه است، سه بانوی سعادت و سه گانه ی همان خدا هستند. سه ، خصوصاً در سنت سلتی، عددی پر معنا ست.
- سومری، سامی: تثلیث های مشهوری دارد. در کارتاژ از آنجایی که ایزدبانوی کبیر، قمری است با سه ستون، بدون تصویر نشان داده شده است.
- عبری: نور بی پایان، عقل تقدیسگر، در آیین قبالا سه، مظهر ادراک و وحدت نرینه، مادینه و عقل وحدت بخش است.
- عربی: اعراب زمان جاهلیت سه باکره ی مقدس به نامهای لات[Al-Lat]، عزّی[Al-ozza]، و منات[Al-manat]، داشتند. این سه به شکل کتیبه سنگی، سنگ، یا ستون هایی که کبوتران بر فراز آن قرار دارند تصویر می شدند. منات را اهل مدینه، لات را اهل طائف و عزی را اهل مکه گرامی میداشتند.
@linguisticsacademy
- فیثاغورسی: کمال
- کیمیاگری: ترکیب سه تایی گوگرد، جیوه و نمک، مظهر روح، جان و بدن است.
- مائوری: روح کبیر یا آفریننده الهی عبارت است از تثلیث ماه، خورشید و زمین، ایزد طبیعت یعنی تثلیث گذشته، حال و آینده، تفکر و خوی و جسم، که انگشت ایستاده نماد آن است.
- مسیحی: تثلیث، جان، وحدت جسم و جان به صورت انسان و کلیسا، سه هدیه ی مغان به مسیح که خدا- شاه- قربانی است، سه شکل استحاله، وسوسه ها و انکار های پطرس، تصلیب در جلجتا، روز های مرگ مسیح، ظهور پس از مرگ، مریم ها، کیفیات یا فضایل خداشناسانه یعنی ایمان و امید و عشق.
- مصری: سه مرتبه ی توت[Thoth] را بزرگ می داشتند(ایزیس، اوزیریس، هوروس)
-مکزیکی:تثلیث با سه صلیب، یکی بزرگ و دو تا کوچکتر نمایش داده شده است.
- هرمسی: نیروی اعلی[Trismegistus]، سه بار بزرگ داشتن.
- هندو: تری مورتی[Trimurti]، نیروهای سه گانه ی آفرینش، ویرانی و حفاظت، نیرو های سه گانه ی آشکارسازی، نگاهداری و خاتمه بخشی، تثلیث های مختلفی از ایزدان وجود دارد، ارابه ی ماه نیز سه چرخ دارد.
-یونانی-رومی: سرنوشت یا موارها، سه خواهری که به عنوان موار( قسمت) معروف بودند.