باور کنید این امام زاده حاجت نمی‌دهد!

باور کنید این امام زاده حاجت نمی دهد!

می گویند کتان زمانی طلای سفید مصر به شمار می آمد و از قرن 19 به بازارهای کشورهای اروپایی هم صادر می شد. زمان جمال عبدالناصر با آن شعارهای ناسیونالیسم عربی صنعت کتان هم ملی اعلام شد و دولت تلاش کرد تا این صنعت را با حمایت های خودش در داخل توسعه بدهد. ایجاد کارخانه های دولتی کتان در دلتای نیل و سیاست های حمایتی باعث شد که تولید آن بسیار جذاب شود و بسیاری از کشاورزان کشت کتان را به غلات ترجیح دهند (کاری که هر آدم عاقلی انجام می دهد).

خوب ها را صادر می کردند و بقیه هم در داخل مصرف می شد و ارزی هم به دست دولت می رسید که آن را خرج رتق و فتق امور می کرد. با گشوده شدن بازارهای بین المللی و افزایش رقابت به تدریج اوضاع برگشت، وضع صنایع نازپروده خراب شد و پول کم آوردند و این نارضایتی کارگران را به همراه آورد. سال 2008 در شورشی خونین سرکوب شدند و قضیه سال 2011 بهار عربی را هم که می دانید. دولت به نظر کار غیرعاقلانه ای نکرد، صنعتی را که قرن ها در آن مزیت داشت را حمایت کرد، فعالان نورچشمی صنعت کتان هم کار غیرعاقلانه ای نکردند، وقتی حمایت می شدند، لازم نبود خودشان را زیاد به زحمت بیندازند و برای تحول جدی هزینه کنند. اما (و امایی بزرگ) "دور فلکی بر منهج عدل است" و دنیا حساب کتاب خودش را دارد.

کسانی از تجربه های حمایت دولت گفته اند: "حمایت دولتی ایالات متحده از انرژی های سبز و فناوری های نو" یا "حمایت چینی ها از تولید داخلی خود". بماند که هر و حدیث در این باره کم نیست، برخی نتیجه گرفته اند این حمایت ها می تواند کارساز باشد که اولا مزیت نسبی آن کشور را حمایت کند و دوما به جای جهت دهی با بازار، دنبال روی آن باشد و منطق رقابت را زیاد دستکاری نکند.

بسیاری هواداران وطنی حمایت دولت از تولید داخل، هنوز پیچیدگی های سیاست و مناسبات قدرت را نفهمیده اند، فرض کنید دولتی اینقدر خیرخواه و هوشمند در اقتصاد وجود داشته باشد (به ویژه در صحاری خاورمیانه این شوخی بزرگی است)، به محض ورود دولتی ها به بازی حمایت، دیگر نمی توانند از آن خارج شوند. نورچشمی های حمایت شده زود یاد می گیرند که قیمت حمایت از خود را به حامیان پرداخت کنند و خود بخشی از سیاست می شوند و جایشان را سفت می کنند (از نمونه کره جنوبی و شرق آسیا پیشتر گفته ام). البته ایرادی ندارد کسانی طرفدار مداخله های حمایتی دولت باشند، ولی لازم است بگویند چگونه می خواهند زنگوله را گردن گربه بیندازند، باید نشان دهند چه اتفاقی بیفتد دیگر نیازی به حمایت دولتی نیست و در چه زمانی "شرایط حساس کنونی" دیگر موضوعیت ندارد. به نظرم آن زمان حرف های بامزه ای خواهیم شنید، والله اعلم. 😊
http://goo.gl/Z8Vle1
http://goo.gl/iiao1i
به نقل از کانال راهبرد
@RahbordChannel



https://telegram.me/m_ali_mokhtari