🇺🇸باز شدن نطع ابلیس؛ ترامپ و آینده جهان.. ✍دکتر محمد طبیبیان

🇺🇸باز شدن نطع ابليس؛ ترامپ و آینده جهان

✍دکتر محمد طبیبیان

🔹نتيجه انتخابات آمريكا در ميان تعجب و حيرت جهانيان اعلام و دونالد ترامپ راى بالايى را به خود اختصاص داد و برخلاف تمام نظرسنجى‌ها برنده انتخابات شد. اين نتيجه نه تنها در آمريكا بلكه سراسر جهان موجب حيرت، ناباورى و شوك شد. در مورد سابقه، شخصيت و روش و منش اين فرد كمتر نكته‌اى است كه در اين حدود يك‌سال و نيم مبارزه انتخاباتى پوشيده مانده باشد. به قول معروف طشت نام و ننگ او از سر بام افتاده و كمتر كسى است در جهان كه صداى آن را نشنيده باشد و بر حسب شرايط و انديشه خود تفسير نكرده باشد. بنا بر اين موضوع انتخاب شدن او به عواملى ريشه‌دار‌تر و عميق‌تر بر مى‌گردد كه نه در شخصيت ترامپ بلكه در ويژگى كنونى جامعه آمريكا بايد جست‌وجو كرد.

🔹شايد بتوان دو مقاله را كه در شماره روز دهم نوامبر ٢٠١٦ نيويورك تايمز چاپ شد از جمله بهترين تفسير‌ها در اين مورد تلقى كرد.

🔹اين دو مطلب يكى از سوی اقتصاددان مشهور پال كرو گمن و ديگرى توسط روزنامه‌نگار مشهور و معتبر توماس فريدمن نوشته شده است. کروگمن با ناباورى مى‌نويسد كه بسيارى از ما تصور مى‌كرديم عقايد «آزادى‌خواهانه و برابرى طلبى» و «اعتقاد به ارزش‌هاى دموكراتيك و حكومت قانون» را كه بسيارى از ما با آن آشنا بوده‌ايم و جزئى از فرهنگ ذهنى ما است همه مردم آمريكا در آن اشتراك دارند. نتيجه انتخابات نشان داد كه در اشتباه بوده‌ايم. بسيارى هستند در اين كشور خصوصا در مناطق غيرشهرى كه اين ارزش‌ها را مادون اعتقادات نژادپرستانه و مذهبى مسيحي تندروانه خود مى‌دانند. اينكه سفيد‌پوستان مذهبى بيش از سايرين به صندوق‌ها هجوم بردند، با هدف به كرسى نشاندن اين‌گونه باور‌ها بود. اين نظر كروگمن در تعيين‌كننده بودن عامل نژاد و مذهب مورد توجه بسيارى ديگر از مفسران نيز قرار گرفته است.

🔹توماس فريدمن استدلال مى‌كند كه نتيجه اين انتخابات بيش از آنكه مربوط به موضوعاتى مانند تجارت و درآمد باشد مربوط به اين عامل فرهنگى است كه بسيارى از آمريكايى‌ها در كشور خودشان احساس بى‌خانمانى دارند كه احساس عميقا ناخوشايندى است.

🔹اين سخن فريدمن به اين معنا است كه كشور آمريكا اكثريتى از اقليت‌هاى مختلف و مهاجران شده و اين روند در چند دهه اخير شدت يافته است. مجموعه اقليت‌هاى مختلف از نظر تعداد بيش از سفيدپوستان است. به نظر مى‌رسد زبان اسپانيايى در بسيارى از شهر‌ها بيش از زبان انگليسى صحبت مى‌شود و رنگين‌پوستان مختلف مانند لاتينوها (مهاجران اسپانيایى زبان از كشور‌هاى آمريكاى لاتين)، آسيايى‌ها و آفريقايى‌ها هر كدام فرهنگ خاص خود را در گوشه‌اى از شهر‌ها پياده كرده‌اند و زبان خود را صحبت مى‌كنند. نمونه ايرانى‌هايى كه چهل سال در لس‌آنجلس زيسته‌اند و چند جمله انگليسى هم نمى‌توانند صحبت كنند، شهروند هم شده‌اند و امتحان شهروندى را به همراه مترجم و وكيل انجام داده‌اند، در بين ساير اقوام هم فراوان است. اين كدواژه ترامپ كه كشورمان را دوباره مطالبه و تصاحب كنيم در گوش سفيد‌پوستان، خواه دموكرات يا جمهورى‌خواه، طنين و معنايى بيش از آنى دارد كه براى سايرين قابل درك است.