تحلیلی بر اقتصاد از نگاه تاریخ و بهترین تحلیل های اقتصادی تماس با مدیر کانال: @Mokhtari_Ali
«یارانه سوخت در چنبره پوپولیسم» (دنیای اقتصادی سه‌شنبه ۱ آبان)
«یارانه سوخت در چنبره پوپولیسم» (دنیای اقتصادی سه‌شنبه ۱ آبان)
- دولت روزانه بیش از ۴۰۰ میلیارد تومن فقط برای مصرف بنزین یارانه توزیع می‌کنه.
- از این ۴۰۰ میلیارد تومن یارانه، بیش از ۱۰۰ میلیارد تومن به دهک دهم جامعه (ثروتمندترین‌ها) می‌رسه. سهم دهک اول جامعه (فقیرترین‌ها) نزدیک ۱۰ میلیارد تومنه.
- سهم قاچاقچیان بنزین از یارانه، روزی ۸۰ میلیارد تومنه.
اندازه و اهمیت این ارقام وقتی روشن می‌شه که بدونیم:
- بودجه کمیته امداد روزی ۱۳ میلیارد تومنه.
- قیمت یک اتوبوس نو تقریبا یک میلیارد تومنه.
- قیمت یک قطار مترو، ۴۰ میلیارد تومنه.
- مجموع درآمد فقیرترین دهک جامعه، حدودا روزی ۶۰ میلیارد تومنه؛ یعنی حتی کمتر از سهم ثروتمندان از یارانه بنزین!
- درآمد مالیاتی دولت در سال ۹۶، روزی ۳۲۰ میلیارد تومن بوده.
- بودجه عمرانی یک روز دولت نزدیک به ۱۴۰ میلیارد تومنه.
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
گاهی فکر می‌کنیم هر افزایش قیمتی معادل بی‌عدالتی در حق مردمه. بازار بنزین نمونه‌ای از پایین نگه‌داشتن دستوری و مصنوعی قیمته. در عواقب این قیمت پایین، عدالت می‌بینیم؟
اما اگر حقیقتا قصه اینقدر ساده و روشنه، چرا دولت دست روی دست گذاشته و قدمی در جهت اصلاح بازار بنزین برنمی‌داره؟ اونچه این قصه ساده و روشن رو به یک چالش پیچیده و لاینحل تبدیل کرده، به پیشینه سال‌ها سیاست‌گذاری غلط، به نگاه کوتاه‌مدت و روزمره‌نگر سیاست‌گذار، و به بی‌اعتمادی جامعه به حکمرانی اقتصادی برمی‌گرده.
اقتصاد امروز تلنباری از تصمیمات نادرست و ناکارآمد گذشته‌ست. حاصل دیروز و امروز نیست، بلکه ماری‌ست که سال‌ها است در آستین پروردهایم. واقعا کار سادهای نیست که اقتصادی رو که سال‌ها به انواع رانتها و یارانهها عادت کرده، یک‌شبه از زیر آوار نابهرهوری، نابرابری و فساد، سالم بیرون بکشیم. تک‌تک ما، ذی‌نفعان وضع موجود هستیم؛ وضعی که هر چند نامطلوبه، اما کار و زندگی خودمون را پیرامونش تنظیم کردیم. هر اصلاحی که در بلندمدت وضع ما رو بهتر کنه، در کوتاه‌مدت هزینه بازتنظیم کار و زندگی رو به تک‌تک‌مون تحمیل می‌کنه. به همین دلیل، سیاست‌گذاری در اقتصادی که به سیاستهای پوپولیستی معتاد شده کار دشواریه.
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
اما مگه نه اینکه وظیفه سیاست‌گذار درمان مشکلات اقتصاده، نه مماشات با اونها؟! پس چرا سیاست‌گذار، فکری برای این اقتصاد بیمار نمی‌کنه و برای درمانش آستین بالا نمی‌زنه؟
واقعیت اینه که سیاست‌گذاری که آرامش و سکوت رو به سلامت و زندگی ترجیح می‌ده، جسارت لازم برای درمان بیمار رو نداره، بلکه محافظه‌کارانه راه پیشینیانش رو ادامه می‌ده، و اقتصاد رو در اونچه بهش معتاده رها می‌کنه. فرآیند ترک اعتیاد و بهبود زمان‌بره، ولی افق دید سیاست‌گذار کوتاه. بنابراین با مصلحت‌اندیشی سعی می‌کنه درد ترک اعتیاد رو به بیمار تحمیل نکنه.
امروز دیگه لزوما از سر بیخیالی و قدرت‌طلبی نیست که سیاست‌گذار تصمیمات پوپولیستی می‌گیره، بلکه از سر استیصاله!
سوال اینه که اگه مردم بازنده وضع کنونی و برنده اصلی حذف یارانه بنزین و پرداخت یارانههای هدفمند هستند، دلیل استیصال و درماندگی سیاست‌گذار چیه؟
جواب این سوال، و شرح مبسوط اینکه چرا حکمرانی اقتصادی کشور در اصلاح بازار بنزین درمونده شده رو در سرمقاله امروز دنیای اقتصاد بخونید 👇
https://www.donya-e-eqtesad.com/fa/tiny/news-3455645
#مقاله #دنیای‌اقتصاد