فساد چیز غریبی است؟.. ✍دکتر امیرحسین خالقی

فساد چیز غریبی است؟

✍دکتر امیرحسین خالقی

الگوی توسعه کره جنوبی از آن نمونه هایی است که در مملکت آریایی اسلامی کم هوادار ندارد، کسانی گفته اند از همان سال های درخشان توسعه ایران در دهه 1340 کره ای ها تصمیم گرفته بودند راه صنعتی سازی را به تقلید از کشور ما دنبال کنند؛ ساختار قدرت متمرکز؛ موقعیت مکانی آنها و ارتباط خوبشان با غرب هم کمک کرد که اکنون این کشور حرفی برای گفتن داشته باشد.

آنها علاوه بر محصولات صنعتی، حتی محصولات فرهنگی مانند جومونگ! هم به کشور ما صادر می کنند. همسایه "مقتدر" آنها هم که نیازی به معرفی ندارد؛ یک قلعه سلطانی که پیشوای بزرگوار آن به قیمت قحطی مردم موشک هوا می کند و هر از چندی مشت محکم به دهان امپریالیسم می زند!

قضیه توسعه کره جنوبی از آنجا که نقش دولت در آن از آغاز بسیار پررنگ بوده است و هدایت و "ریل گذاری" مسیر رشد صنایع را همکاری های بخش خصوصی و دولت پیش برده است، برای بسیاری مسیر عملی تری به حساب می آید. اقتصاد دان کره ای معروف؛ ها جون چانگ؛ هم شواهدی آورده و نظریه پردازی های کرده که قرار نیست همه راه های توسعه از بازار آزاد بگذرد، بلکه باید دست مرئی دولت با دست نامرئی بازار با هم کار را پیش ببرند. می دانیم اهالی قدرت که فوبیای "سپردن همه چیز به دست بازار" را دارند چقدر از این نظرات استقبال می کنند.

اما و اگرها درباره اثربخشی مداخله کم نیست، اما بحث ما چیز دیگری است. حرف این است که مداخله دولتی در اقتصاد، فارغ از کارساز بودن آن، فساد همراه خواهد آورد و حتی در نمونه به اصطلاح موفق، نظیر کره جنوبی، باز فساد مسئله جدی است؛ کره در اخرین گزارش برداشت ارز فساد رتبه نه چندان درخشان 52 از 176 کشور جهان را دارد، اگر از سال 2000 به این طرف رتبه اش را بررسی کنیم می بینیم که وصف "فساد تاریخی کره جنوبی" خیلی بیراه نیست.

سال 2015 نخست وزیر به اتهام درگیری در فساد استعفا داد، از قرار یک سرمایه دار کره بعد از خودکشی نام کسانی که از او پول گرفته بودند را فاش کرده بود و نخست وزیر یکی از آنها بود، فساد مربوط به نیروگاه های هسته ای و همچنین الماس های وزیر امور خارجه و تجارت در سال 2012 و یکی دو جین موارد دیگر نشان می دهد که فساد سیاسی - اقتصادی در کره جنوبی مسئله کوچکی نیست.

اما این فسادها خیلی غریب است؟ هرگاه دولتی ها به بهانه های ظاهرا موجه راه به اقتصاد بیابند، فساد هم پیامد آن است؛ این را اضافه کنید به شرایطی که کشوری از مواهب پترودلار هم برخوردار باشد. اما راه حل مبارزه با فساد روشن است: هیچ راهی، تاکید می کنم هیچ راهی، به جز اقتصاد رقابتی و بازار برای کاهش فساد وجود ندارد؛ اگر خواهان "حمایت جدی دولت" و "نقش آفرینی موثر دولت در اقتصاد" هستید؛ البته بد نیست، ولی حواستان باشد این با کاهش فساد خیلی سازگاری ندارد، والله اعلم.

🔹اقتصاد در گذر زمان:
@m_ali_mokhtari