چیزی که دنبالش می‌گشتم یه جور احساس خدافظی بود. از این خیلی شاکی می‌شم

چيزي كه دنبالش مي گشتم يه جور احساسِ خدافِظي بود. مي خوام بگم از خيلي از مدرسه ها و جاهاي ديگه رفته م بي اين كه بدونم دارم واسه هميشه مي رم. از اين خيلي شاكي مي شم. به دَرَك كه خدافظيش غم انگيز يا ناجوره ولي وقتي دارم از جايي مي رم دوس دارم بدونم كه دارم مي رم. آدم اگه ندونه داره واسه هميشه از جايي ميره احساسش از خدافظي هم بدتره.

ناتورِدشت، جي دي سلينجر
ترجمه محمد نجفي
@cketab