📚 داستاننویسان و دوستداران داستان 📢ماتیکانداستان را به شیفتگان فرهنگِ ایرانزمین معرفی کنید 📢📢محتوای مطالب، نظر نویسندگان آن است و ممکن است با دیدگاه گردانندگان ماتیکانداستان همسو نباشد. ارتباط با مدیر کانال @vahidhosseiniirani
ﺑﺮﺭﺳﯽ ﻣﻔﻬﻮﻡ «ﻣﺮﮒ » ﺩﺭ ﺭﻣﺎﻥ «ﻋﺎﻣﻪ ﭘﺴﻨﺪ» ﺍﺛﺮ. ﭼﺎﺭﻟﺰ ﺑﻮﮐﻔﺴﮑﯽ. ﻧﻮﺷﺘﻪ: ﻑ
ﺑﺮﺭﺳﯽ ﻣﻔﻬﻮﻡ «ﻣﺮﮒ » ﺩﺭ ﺭﻣﺎﻥ «ﻋﺎﻣﻪ ﭘﺴﻨﺪ» ﺍﺛﺮ
ﭼﺎﺭﻟﺰ ﺑﻮﮐﻔﺴﮑﯽ
ﻧﻮﺷﺘﻪ : ﻑ . ﻧﻮﺭﯼ
ﺷﺎﻋﺮ ﻭ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﻩﯼ ﺁﻣﺮﯾﮑﺎﯾﯽ، ﯾﺎ ﭼﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﻣﺸﻬﻮﺭ
ﺍﺳﺖ ، ﻟﺲﺁﻧﺠﻠﺴﯽ ، ﭼﺎﺭﻟﺰ ﺑﻮﮐﻔﺴﮑﯽ ( 1994ـ 1920) ،
ﺩﺭ ﻋﻤﺮ ﻫﻔﺘﺎﺩ ﻭ ﭼﻬﺎﺭ ﺳﺎﻟﻪﯼ ﺧﻮﺩ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﺑﺎ ﻣﺮﮒ
ﭼﻬﺮﻩ ﺑﻪ ﭼﻬﺮﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ؛ ﺩﺭ ﺳﯽ ﻭ ﭘﻨﺞ ﺳﺎﻟﮕﯽ
ﺩﺭ ﺍﺛﺮ ﺧﻮﻥﺭﯾﺰﯼ ﺣﺎﺩ ﻣﻌﺪﻩ ، ﺩﺭ ﺷﺮﻑ ﻣﺮﮒ ﺑﻮﺩﻩ
ﺍﺳﺖ ، ﺩﺭ ﭼﻬﻞ ﻭ ﯾﮏ ﺳﺎﻟﮕﯽ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﮐﺸﯽ
ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ، ﺩﺭ ﺷﺼﺖ ﻭ ﻫﺸﺖ ﺳﺎﻟﮕﯽ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ
ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﻣﺮﮒﺑﺎﺭ ﺳﻞ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ، ﺩﺭ ﻫﻔﺘﺎﺩ ﻭ ﺳﻪ
ﺳﺎﻟﮕﯽ ﺑﻪ ﺳﺮﻃﺎﻥ ﺧﻮﻥ ﻣﺒﺘﻼ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ، ﻭ ﻧﻬﺎﯾﺘﺎً
ﺑﺮ ﺍﺛﺮ ﺍﺑﺘﻼ ﺑﻪ ﺑﻴﻤﺎﺭﯼ ﺫﺍﺕﺍﻟﺮﻳﻪ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺿﻌﻒ
ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ ﻧﺎﺷﯽ ﺍﺯ ﺳﺮﻃﺎﻥ ﺩﺭﮔﺬﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ.
ﺩﺭ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺍﺯ ﺍﺷﻌﺎﺭ ﺑﻮﮐﻔﺴﮑﯽ ، ﻣﺮﮒ ﺣﻀﻮﺭﯼ
ﭘﺮﺭﻧﮓ ﺩﺍﺭﺩ . ﺍﻭ ﺷﻌﺮﯼ ﺩﺍﺭﺩ ﺑﻪ ﺍﺳﻢ "ﻣﺮﮒ ﺳﯿﮕﺎﺭ
ﺑﺮﮒ ﻣﺮﺍ ﻣﯽﮐﺸﺪ*" ﮐﻪ ﺳﺮﻭﺩﻩﯼ ﺍﻭﺍﺧﺮ ﻋﻤﺮ ﺍﻭ
ﺍﺳﺖ . ﺩﺭ ﺷﺮﻭﻉ ﺷﻌﺮ ، ﺑﻮﮐﻔﺴﮑﯽ ﻣﺴﺖ ﻭ ﭘﺎﺗﯿﻞ
ﺍﺳﺖ؛ ﭼﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﺍﻏﻠﺐ ﺑﻮﺩ؛ ﺳﺎﻋﺖ ﺍﺯ ﻧﯿﻤﻪ ﺷﺐ
ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ؛ ﺭﺍﺩﯾﻮ ﺁﻫﻨﮕﯽ ﺍﺯ ﭼﺎﯾﮑﻮﻓﺴﮑﯽ ﺭﺍ
ﭘﺨﺶ ﻣﯽﮐﻨﺪ ، ﻭ ﻣﺮﮒ ﺩﺭ ﺍﺗﺎﻕ ﺍﻭ ﻗﺪﻡ ﻣﯽﺯﻧﺪ .
ﺑﻮﮐﻔﺴﮑﯽ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺩﺭﺳﺎﻝ 1969 ﭘﺲ ﺍﺯ 11 ﺳﺎﻝ ،
ﮐﺎﺭ ﺩﺭ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﭘﺴﺖ ﺭﺍ ﺭﻫﺎ ﮐﺮﺩ ﺗﺎ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﻩﺍﯼ ﺗﻤﺎﻡ
ﻭﻗﺖ ﺷﻮﺩ، ﺑﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﻭ ﻣﺘﺮﺟﻢ ﺁﻟﻤﺎﻧﯽ ﺁﺛﺎﺭﺵ
ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ: « ﺩﻭ ﺭﺍﻩ ﺩﺍﺷﺘﻢ ، ﺩﺭ ﺍﺩﺍﺭﻩﯼ ﭘﺴﺖ ﺑﻤﺎﻧﻢ
ﻭ ﺩﻳﻮﺍﻧﻪ ﺷﻮﻡ ، ﻳﺎ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﻩ ﺑﺸﻮﻡ ﻭ ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ
ﺑﮑﺸﻢ . ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻣﻦ ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ ﺑﻮﺩ. » ﺍﻭ ﺩﺭ ﺷﻌﺮﺵ ﺍﺯ
ﺁﻥ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﯾﺎﺩ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ ﮐﺸﯿﺪﻥﺍﺵ ﺩﺭ
ﺭﺍﻩِ ﻫﻨﺮ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ﻭ ﺍﯾﻦﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺭ ﭘﯽ " ﻧﻮﺷﺘﻦِ
ﮐﻠﻤﻪ" ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻧﻪ ﺷﻬﺮﺕ ﻭ ﺛﺮﻭﺕ . ﻣﺮﮒ
ﺣﻮﺻﻠﻪﺍﺵ ﺍﺯ ﺭﺟﺰﺧﻮﺍﻧﯽﻫﺎﯼ ﺑﻮﮐﻔﺴﮑﯽ ﺳﺮ
ﻣﯽﺭﻭﺩ؛ ﺍﺯ ﮐﻨﺎﺭ ﺍﻭ ﻣﯽﮔﺬﺭﺩ ﻭ ﺗﻬﺪﯾﺪ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ
ﭼﻨﮕﺶ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺁﻭﺭﺩ . ﺑﻮﮐﻔﺴﮑﯽ ﺩﺭ ﮐﻤﺎﻝ ﺧﻮﻧﺴﺮﺩﯼ
ﺑﻪ ﻣﺮﮒ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ﺑﺎﺷﺪ ﺭﻓﯿﻖ ﻭﻟﯽ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﻟﺒﯽ ﺗﺮ
ﮐﻨﯿﻢ . ﺍﻭ ﻣﺮﮒ ﺭﺍ ﻣﯽﻓﺮﯾﺒﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻗﻮﻝ ﺧﻮﺩﺵ ﭘﻨﺞ
ﺩﻗﯿﻘﻪﯼ ﻟﻌﻨﺘﯽِ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪﺩﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩ .
ﻋﺎﻣﻪ ﭘﺴﻨﺪ ﺭﺍ ﺑﻮﮐﻔﺴﮑﯽ ﺩﺭ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺍﺑﺘﻼ ﺑﻪ ﺳﺮﻃﺎﻥ
ﺧﻮﻥ ﻭ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﺩﻗﺎﯾﻖ ﻟﻌﻨﺘﯽﺍﯼ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﮐﻪ ﺩﺭ
ﺷﻌﺮ ﺧﻮﺩ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﺳﺖ . ﺷﺨﺼﯿﺖ ﺍﺻﻠﯽ ﻭ ﺭﺍﻭﯼِ
ﻋﺎﻣﻪ ﭘﺴﻨﺪ، ﮐﺎﺭﮔﺎﻩ ﺧﺼﻮﺻﯽﺍﯼ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻧﯿﮑﯽ
ﺑﻼﻥ ، ﻭ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺍﺷﺨﺎﺹ ﻣﺤﻮﺭﯼ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ، ﻣﺮﮒ
ﺍﺳﺖ . ﻧﯿﮑﯽ ﺑﻼﻥ ﭼﻨﺎﻥ ﺷﺒﺎﻫﺖﻫﺎﯼ ﻭﺍﺿﺢ ﻭ ﻏﯿﺮ
ﻗﺎﺑﻞ ﺻﺮﻑﻧﻈﺮﯼ ﺑﻪ ﺑﻮﮐﻔﺴﮑﯽ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮﺍﻥ
ﮔﻔﺖ ﺑﺪﻝِ ﭘﻠﯿﺴﯽ ﺧﻮﺩ ﺍﻭ ﺍﺳﺖ . ﺍﻣﺎ ﻣﺮﮒ ، ﺁﺷﻨﺎﯼ
ﻗﺪﯾﻤﯽ ﺑﻮﮐﻔﺴﮑﯽ، ﺍﻭ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﭼﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﻣﻌﻤﻮﻝ
ﺍﺳﺖ ﻣﺮﺩﯼ ﮐﺮﯾﻪ ﻭ ﻣﻬﯿﺐ ﻭ ﺩﺍﺱ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ
ﻧﯿﺴﺖ ، ﺑﻠﮑﻪ ﮐﺎﻣﻼً ﻋﮑﺲ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ :
ﮔﻔﺘﻢ: « ﺑﻔﺮﻣﺎﯾﯿﺪ ﺑﻨﺸﯿﻨﯿﺪ ﺧﺎﻧﻢ .»
ﻧﺸﺴﺖ ﻭ ﭘﺎﻫﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﺭﻭﯼ ﻫﻢ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ .
ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺑﻮﺩ ﭼﺸﻢﻫﺎﯾﻢ ﺍﺯ ﺣﺪﻗﻪ ﺑﭙﺮﻧﺪ ﺑﯿﺮﻭﻥ .
ﮔﻔﺘﻢ: « ﺍﺯ ﺩﯾﺪﻧﺘﺎﻥ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻢ ﺧﺎﻧﻢ .»
«ﺍﯾﻦ ﺟﻮﺭﯼ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺯﻝ ﻧﺰﻥ ، ﭼﯿﺰﯼ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺗﺎ
ﺣﺎﻻ ﻧﺪﯾﺪﻩ ﺑﺎﺷﯽ. »
« ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ﺧﺎﻧﻢ. ﻣﯽﺷﻪ
ﺍﺳﻢﺗﻮﻥ ﺭﻭ ﺑﭙﺮﺳﻢ؟ »
«ﺑﺎﻧﻮﯼ ﻣﺮﮒ » ( ﺹ 13 )
ﻣﺮﮒ ﺑﺮﺍﯼ ﻧﯿﮑﯽ ﺑﻼﻥ ﮐﻪ ﻣﺪﺕﻫﺎﺳﺖ ﺍﺯ ﺑﯿﮑﺎﺭﯼ
ﻣﮕﺲ ﻣﯽﭘﺮﺍﻧﺪ ، ﻭ ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻫﯽ ﺍﺳﺖ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺘﻪ
ﺍﺟﺎﺭﻩﯼ ﺩﻓﺘﺮﮐﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﭙﺮﺩﺍﺯﺩ ، ﺳﻔﺎﺭﺵ ﺟﺎﻟﺒﯽ
ﺩﺍﺭﺩ؛ ﺩﺳﺘﮕﯿﺮﯼ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﻩﯼ ﻓﺮﺍﻧﺴﻮﯼ ﻭ ﻣﺸﻬﻮﺭ
ﻣﻮﺭﺩ ﻋﻼﻗﻪﯼ ﺑﻮﮐﻔﺴﮑﯽ، ﻟﻮﯾﯽ ﻓﺮﺩﯾﻨﺎﻥ ﺳﻠﯿﻦ ، ﮐﻪ
ﺳﺎﻝﻫﺎ ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﺯﻣﺎﻥ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺩﺭﮔﺬﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ. ﺑﺎ
ﺳﻔﺎﺭﺵِ ﻣﺮﮒ ، ﺷﺎﻧﺲ ﺑﻪ ﻧﯿﮑﯽ ﺑﻼﻥ ﺭﻭﯼ ﺧﻮﺵ
ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯽﺩﻫﺪ . ﻫﻨﻮﺯ ﺍﻭ ﺳﻔﺎﺭﺵ ﺍﻭﻝ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻧﺠﺎﻡ
ﻧﺮﺳﺎﻧﺪﻩ؛ ﺳﻪ ﺳﻔﺎﺭﺵ ﺩﯾﮕﺮ ﻫﻢ ﺩﺭﯾﺎﻓﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ :
ـ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﺮﺩﻥ ﮔﻨﺠﺸﮏ ﻗﺮﻣﺰ .
ـ ﺍﺛﺒﺎﺕ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﯾﮏ ﺯﻥ ﺑﻪ ﺷﻮﻫﺮﺵ .
ـ ﮐﻢﮐﺮﺩﻥ ﺷﺮِ ﯾﮏ ﺯﻥِ ﺯﯾﺒﺎﯼ ﻓﻀﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﺳﺮ ﻣﺪﯾﺮ
ﯾﮏ ﻣﻮﺳﺴﻪ ﮐﻔﻦ ﻭ ﺩﻓﻦ .
ﻧﯿﮑﯽ ﺑﻼﻥ ﭼﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻢ ﺷﺒﺎﻫﺖﻫﺎﯼ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺑﻪ
ﺑﻮﮐﻔﺴﮑﯽ ﺩﺍﺭﺩ. ﺑﻼﻥ ﻫﻢﭼﻮﻥ ﺑﻮﮐﻔﺴﮑﯽ ﻧﻮﺷﻨﺪﻩﺍﯼ
ﺣﺮﻓﻪﺍﯼ ﺍﺳﺖ؛ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺍﻭ ﻣﻌﺘﺎﺩ ﺑﻪ ﺷﺮﻁ ﺑﻨﺪﯼ
ﺭﻭﯼ ﺍﺳﺐ ﺍﺳﺖ؛ ﻫﻢﭼﻮﻥ ﺍﻭ ﭼﻨﺪﯾﻦ ﺯﻧﺪﮔﯽ
ﺯﻧﺎﺷﻮﯾﯽ ﻧﺎﻣﻮﻓﻖ ﺭﺍ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ
ﺟﺎﻟﺐﺗﺮ ، ﺩﺭ ﻃﻮﻝ ﻣﺪﺕ ﭼﻨﺪ ﻫﻔﺘﻪﺍﯼ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ،
ﭼﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﭼﻨﺪﯾﻦ ﺑﺎﺭ ﺩﺭ ﻃﻮﻝ ﻋﻤﺮ ﺑﻮﮐﻔﺴﮑﯽ ﺍﺗﻔﺎﻕ
ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ، ﺑﺎﺭﻫﺎ ﺩﺭ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﻟﺤﻈﺎﺕ ﺗﻮﺳﻂ ﺑﺎﻧﻮﯼ ﻣﺮﮒ
ﺍﺯ ﻣﺮﮒ ﺣﺘﻤﯽ ﻧﺠﺎﺕ ﻣﯽﯾﺎﺑﺪ .
ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺷﺒﺎﻫﺖﻫﺎﯼ ﻧﯿﮑﯽ ﺑﻼﻥ ﺑﻪ ﺑﻮﮐﻔﺴﮑﯽ ﻭ
ﺁﮔﺎﻫﯽ ﺍﻭ ﺍﺯ ﺍﺑﺘﻼﯾﺶ ﺑﻪ ﺳﺮﻃﺎﻥ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥِ ﻧﻮﺷﺘﻦ
ﻋﺎﻣﻪ ﭘﺴﻨﺪ ـ ﮐﻪ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﺍﺛﺮﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺩﺭ
ﺯﻣﺎﻥ ﺣﯿﺎﺗﺶ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪﻩ ـ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﮔﻔﺖ ﺍﯾﻦ
ﮐﺘﺎﺏ ، ﮐﻪ ﺑﺮﺧﯽ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺭﻣﺎﻥ ﺍﻭ ﻣﯽﺩﺍﻧﻨﺪ ،
ﺳﻮﮒﻧﺎﻣﻪﯼ ﺧﻮﺩ ﻧﻮﺷﺖ ﺑﻮﮐﻔﺴﮑﯽ ﺍﺳﺖ؛ ﻫﻨﺮﻣﻨﺪﯼ
ﺻﺎﺣﺐ ﺳﺒﮏ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﺎﺭﻧﺎﻣﻪﯼ ﺷﮕﻔﺖ ﺍﻧﮕﯿﺰ ﺧﻮﺩ
ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ﻫﺰﺍﺭ ﺷﻌﺮ ، ﺻﺪﻫﺎ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﻭ ﺷﺶ
ﺭﻣﺎﻥ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺑﺮ ﺳﻨﮓ ﻗﺒﺮﺵ ﺍﯾﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﻧﻘﺶ ﺑﺴﺘﻪ
ﺍﺳﺖ : «ﺗﻼﺵ ﻧﮑﻨﯿﺪ .