📢زیر سایه گلشیری. درباره آن‌ها که ما نیستیم

📢زیر سایه گلشیری
درباره آن‌ها که ما نیستیم
@matikandastan

علی چنگیزی: آن‌ها که ما نیستیم نوشته محمد حسینی رمانی است در هم گوریده با پیچیدگی‌ای تصنعی که به متن تحمیل شده است.

شاید انتشار رمانی شعار زده و فرم‌زده برای نویسنده کار اولی پذیرفتنی باشد اما نه برای نویسنده‌ای مثل حسینی. کشش محمد حسینی را به این نوع نوشتن درک نمی‌کنم و آن را نمی‌پسندم. حسینی در یکی دو کار آخرش موفق نبوده است . روایت گریزی و تکیه به فلسفه‌ی فرمالیستی و شعارزدگی در بخش زیادی از متن، فقدان داستان، دست آوردی برای محمد حسینی نداشته است.

حسینی هنوز نتوانسته است خودش را از زیر سایه گلشیری وارهاند و دنیای داستانی خودش را بسازد. آثار ابتدایی محمد حسینی را، با وجود کشش به گلشیری، دوست داشتم؛ اما آثار متاخر حسینی نشانی از خلاقیت و هنرمندی ندارد و به جای آن تهی است و شعاری، چه شعار در متن و چه در پیام‌های گنگی که سعی کرده است در رمانش بگنجاند. اُفول نوشته‌های نویسنده‌های با تجربه معاصر خود نشانی نامیمون است از سقوط کُلیت تفکر ادبیاتِ معاصر. (منبع: تارنگار "جامعه کهنه")
@matikandastan