📢ضعف‌های ساعدی، رفیعی، رحمانیان و … وقتی درباره دوره قاجار می‌نویسند!

📢ضعف‌های ساعدی، رفیعی، رحمانیان و... وقتی درباره دوره قاجار می‌نویسند!
@matikandastan

غلامحسین دولت‌آبادی: ◀طبق تصویری که حکومت پهلوی ساخته، پادشاهان قاجار را آدم‌های عقب‌افتاده، منفور و نفهمی جلوه می‌دهند که فقط زنباره بودند. در نتیجه هرچه نمایشنامه نوشته می‌شود از این دوره‌ها تمسخر قاجار است و حالت رمانتیک به مشروطه دارد.

◀غلامحسین ساعدی، حسین کیانی، علی رفیعی، محمد رحمانیان و... چهره‌های شاخصی بوده‌اند که درباره دوره قاجار و به ویژه مشروطه نوشته‌اند اما با مشکلات جدی روبرو بوده‌اند؛ کسی مثل ساعدی، پنج نمایشنامه مشروطیت‌اش یکی از ضعیف‌ترین کارهایش است چون پروپاگانداست و البته جزو کارهای اولیه‌اش هم بوده است.

◀باید از بسیاری از نمایشنامه‌نویسانی که درباره مشروطه می‌نویسند پرسید «درباره مشروطه چه می‌خواهید بگویید؟ چه بینش و تحلیلی دارید؟»

◀معمولا جزئی‌ترین بخش‌های تاریخ و کارهایی ابتدایی و ساختگی را می‌گیرند و ملت به آن می‌خندد. اما در نمایشنامه‌های خارجی وقتی معمولا کسی سراغ برهه‌ای از تاریخ می‌رود و آن را برش می‌زند؛ آن برهه جدی است و روش تحلیل دارد. یعنی نمایشنامه‌نویس به اندازه جامعه‌شناس می‌داند چه اتفاقی افتاده و می‌داند چه می‌خواهد بگوید.

◀نمایشی که اکنون درباره دکتر مصدق روی صحنه است، تهش این است که می‌خواهد از دولت آقای روحانی دفاع کند؛ آنهم بسیار رو و واضح و بدون هیچ زیبایی‌شناسی هنری می‌خواهد این کار را بکند یعنی نه نمایشنامه درستی توانسته بنویسد و نه کارگردانی دارد، فقط می‌خواهد یکسری شعار بدهد.

◀من اگر الان بخواهم درباره امیرکبیر بنویسم باید از خودم بپرسم چه چیزی باید درباره این شخصیت بنویسم. البته کار علی رفیعی زیبایی‌‌شناسی دارد اما بینشی درباره امیرکبیر نمی‌دهد. (منبع: ایلنا)
@matikandastan