📒دنیای ناشناخته زنان. شخصیت هایی با دل مشغولی ایرانی و دهکده‌ای به نام ایتگین

📒دنیای ناشناخته زنان
@matikandastan
درباره «پاییز از پاهایم بالا می رود» نوشته لیلا صبوحی خامنه


علی براتی گجوان: «پاییز از پاهایم بالا می رود» یک رمان بومی است که نویسنده تمام تلاش خود را انجام داده است که با ساخت جغرافیای بومی و نشاندن شخصیت های ایرانی در آن کاری متفاوت ارائه دهد که این تلاش به ثمر نشسته است. شخصیت هایی با دل مشغولی ایرانی و دهکده ای به نام ایتگین. شخصیت اول داستان که راوی نیز هست پا به درون دهکده ای می گذارد و شروع به کشف آدم هایی می کند که تا آن روز برایش کاملا ناشناخته بودند اما آرام در فرهنگ آن جغرافیای کوچک حل می شود. عاشق می شود. یک رمان مدرن با واگویه های درونی عالی.
نویسنده شناخت کاملی از داستان و داستان گویی دارد و برای همین هم هست که روایت رمانس، روایتی جذاب ازکار درآمده است و متن خوشخوانی درجلوی مخاطب می گذارد؛ بازی با نشانه ها و گاه نمادها مخاطب را به عمق شخصیت داستان می برد و همه تیپ ها و شخصیت های اثر آدم های ملموس از کار درمی آید. تا اینجای کار می شود نمره خوبی به نویسنده اثر داد اما مشکل اساسی رمانس های ایرانی که زنان آن را روایت می کنند پرگویی مفرطی است که نویسنده اثر گرفتار آن شده است و در جاهایی از متن آنقدر کشدار است که مخاطب از خواندن می ماند.
دومین مسئله دیالوگ های کتاب است که بعضی از آنها کاربرد لازم در متن را ندارد اما در کل کتاب «پاییز از پاهایم بالا می رود» کتاب خوشخوانی است. یک رمان زنانه با احساس قوی زنانه که کشف آنها در شخصیت های اثر بسیار لذت بخش است. (روزنامه خراسان)
@matikandastan