حتی ممکن است چهره‌ای که قهرمان فیلم آقای حاتمی کیا نمایش می‌دهد، از نظر کسانی که آن روزها را ندیده‌اند، غیرواقعی باشد، اما اینگونه

حتي ممكن است چهره‌اي كه قهرمان فيلم آقاي حاتمي كيا نمايش مي‌دهد، از نظر كساني كه آن روزها را نديده‌اند، غيرواقعي باشد، اما اينگونه نيست چراكه در انقلاب ايران اين افراد وجود داشته، زيسته و مبارزه كرده‌اند. يك نمونه از آنها را به ياد دارم. «مراد نانكلي» از اعضاي سازمان مجاهدين خلق بود كه او را دستگير كردند و از او در مورد ساير اعضاي گروه و اسلحه‌هاي آنان، پرسيدند. او پاسخ داد كه مي‌داند اسلحه كجاست اما نمي‌گويد. مي‌گفت، شرعا اجازه دروغ گفتن ندارم، پس نمي‌گويم كه در مورد اسلحه و افراد گروه نمي‌دانم اما اطلاعاتي به ساواك نمي‌دهم. اين فرد آنچنان زير شكنجه‌هاي ساواك، از دنيا رفت كه جسدش قابل شناسايي نبود. افرادي كه وارد فعاليت‌هاي چريكي مي‌شدند، مي‌دانستند كه چند ماه تا يك سال بيشتر زنده نخواهند ماند اما اين كار را انجام مي‌دادند. آن دوران مملو از داستان‌هايي است كه امروز عجيب به نظر مي‌رسد. امروز در فيلم باديگار ديده مي‌شود، افرادي برآمده از آن فضا به فساد آميخته شده‌اند و اين موضوعي دردآلود و حزن‌انگيز است.
پیش از لیلاز ، علی ربیعی وزیر کار نیز با تماشای این فیلم نشست و از آن تقدیر کرد. اقتصاددانان ایرانی و مدیران اقتصادی کشور در دهه 90 بیش از گذشته به حوزه فرهنگ توجه می کنند.