محمدمهدی باقری، مدرس دوره‌های «ویراستاران»، نوشت:. پیشنهاد رفاقتمندانه‌ام این است

محمدمهدی باقری، مدرس دوره‌های «ویراسـتاران»، نوشت:
پیشنهاد رفاقتمندانه‌ام این است
که به‌جای واژهٔ بی‌ریختِ «اُکی»
از این‌همه امکان جاری در زبان مادری‌مان استفاده کنیم:

باشه

خوبه

چشم

به‌چشم

به‌روی چشم

رو تخم چشمام

حلٌه (ازنظر من اکی.ه)

حلّه آقا

ردیفه (همه‌چیز اکی شده.)

تأیید (شما اکی می‌کنی؟)‌

قبوله (همهٔ شرط‌هات اکیه.)

یا علی (پس اکی. من رفتم.)

آهان، هان (اکی، اکی)

موافقم (من اکیم.)

پابه‌رکابم

تشکر

فهمیدم

جا افتاد

روشنه؟ (اکی؟)

هماهنگه (طرف اکی هست.)

مشکلی نیست؟ (اکی؟)

مشکلی ندارم.

آقا، من هستم.

من یکی پایه‌ام.

پیشنهادهای شما چیست؟
بفرستید به:
@Bagheri

«به‌تناسب موقعیت»، یک یا چند تای این‌ها در کلام خوش می‌نشیند.
نمونه: اگه اکی هستید...
به‌جایش: اگه موافقید...
یا اگه پایه‌اید...
یا اگه مشکلی ندارید...
یا اگه هم‌نظرید...
یا اگه پابه‌رکابید...


همان‌طورکه آمدن این مهمان ناخواندهٔ بیگانه به خانهٔ زبان ما
خزنده و خردخرد بوده است،
بیرون‌کردن محترمانه‌اش هم زمان می‌برد
و نیازمند این است که ذهنمان به آن «حساس» شود.
@virastaran
بازفرستی کنید، نه کپی!