تاثیر ادبیات پارسی در رویگردانی ایرانیان از تروریسم …چندی پیش مجلۀ تایم مقاله‌ای در مورد افراد تحصیل‌کردۀ طرفدار القاعده منتشر کرد

تاثیر ادبیات پارسی در رویگردانی ایرانیان از تروریسم


چندی پیش مجلۀ تایم مقاله‌ای در مورد افراد تحصیل‌کردۀ طرفدار القاعده منتشر کرد و با عدد و آمار نشان داد که قریب به اتفاق این افراد در رشته‌های مهندسی و پزشکی و علوم و حقوق و البته علوم دینی تحصیل کرده‌اند، و شمار تحصیل‌کردگانشان در رشته‌های علوم انسانی و مخصوصاً هنر و ادبیات و فلسفه بسیار کم و حتی در حد صفر است. اخیراً درانگلستان هم به علت بعضی سخت‌گیریهایِ مربوط به بازپرداختِ شهریه پس از اتمام تحصیلات، گرایش جوانان به رشته‌های پول‌سازترِ مهندسی و پزشکی افزایش یافته است و همین امر باعث شده است تا برخی اندیشمندان غربی نسبت به خطرِ نقدگریزی و نقدناپذیریِ فضای فرهنگی آینده انگلستان (یعنی همان خیزش فاشیسم) ابراز نگرانی کنند و هشدار دهند. درهرحال حق با استاد خالقی مطلق است که تاثیر شاعرانی چون فردوسی و سعدی و حافظ را بر ایرانیان، یکی از دلایل گرایش نیافتن آنان به گروههای تکفیری می‌داند. کمتر فارسی‌زبانی را می‌شناسم که این بیت حافظ را از بر نداشته باشد:
جنگ هفتاد و دو ملت همه را عذر بنه
چون ندیدند حقیقت ره افسانه زدند
مهندس یا پزشکی که چو بید بر سر تخصص خودش بلرزد به هیچ دردی نمی‌خورد، اما همین آدم اگر بخواهد با آن ایمانِ محکمِ «دو دو تا چهارتایی‌اش»، جامعه‌ای را مهندسی یا درمان کند، بجز مبدل شدن به مهندس یا پزشک کشتارگاه هیچ عاقبتی نخواهد داشت. افسانه ها را می‌سازیم تا از وحشت مرگ فرار کنیم، اما گاهی هم مانند ملانصرالدین فریفتۀ افسانۀ خودمان می‌شویم و با ابلهانِ دیگر به سودایِ آشی ناموجودتر، روانۀ خانه‌ای ناموجود می‌شویم.
از صفحه دكتر اميد طبيب زاده
https://www.britishcouncil.org/sites/default/files/immunising_the_mind_worki.

کانال انجمن ماتیکان داستان
https://telegram.me/matikandastan