تمام احترامی که برای شخص خودم قائلم، نمی‌توانم زندان‌بان‌ها را به چشم موجودات برتر نگاه نکنم

@matikandastan
علی‌رغم تمام احترامی که برای شخص خودم قائلم، نمی‌توانم زندان‌بان‌ها را به چشم موجودات برتر نگاه نکنم. آگاهی از این که در حصار هستی، مثل سمی است که به تدریج اثر می‌کند و شخصیت آدم را به کلی عوض می‌کند. این مهم‌تر از یک تغییر روانی است، عقده‌ی خودکم‌بینی نیست. بلکه یک جریان طبیعی غیر قابل اجتناب است. وقتی که رمانم را درباره‌ی گلادیاتورها می‌نوشتم، همیشه متعجب بودم که برده‌های رومی که تعدادشان دو سه برابر مردان آزاد بود، چرا ارباب‌هایشان را به زیر نمی‌کشیدند. حالا یواش یواش برایم روشن می‌شود که ذهنیت یک برده در واقع چیست. می‌توانم نظر بدهم که هر کس درباره‌ی روان‌شناسی توده‌ها حرف می‌زند، باید یک سال زندان را تجربه کند.

📒گفت‌وگو با مرگ | آرتور کوستلر | خشایار دیهیمی و نصرالله دیهیمی

@matikandastan