نظر شخصی من این است که زمانی که ایرانی‌ها در دوران معاصر به داستان نویسی پرداختند طبقه نویسندگان بیشتر از خرده بورژوا هایی بودند ک

نظر شخصی من این است که زمانی که ایرانی ها در دوران معاصر به داستان نویسی پرداختند طبقه نویسندگان بیشتر از خرده بورژوا هایی بودند که در دنیای معاصر با گرایش چپ پرداختن به مشکلات اجتماعی را نوعی روشنفکری به حساب می آوردند بنابراین پایه ادبیات داستانی به مشکلات اجتماعی و بیان درد ها منجر شد بطوریکه داستان نویس های امروز و تربیت شده نیز در این راستا حرکت کرده اند
روشنفکران ما هم درد جامعه بودند نه حلال مشکل