کتاب بوته بر بوته‌ی نقد قاسم هاشمی نژاد را می‌توان وفاداری به حقیقتی دانست که ذره ذره خود را برمی سازد: حقیقت نقد در ادبیات پارسی

کتاب بوته بر بوته ی نقد قاسم هاشمی نژاد را می توان وفاداری به حقیقتی دانست که ذره ذره خود را برمی سازد: حقیقت نقد در ادبیات پارسی.
آنچه در این کتاب گردآوری شده مجموعه نقدهای ایشان بر آثار ادبای معاصر از حجازی، دانشور،گلستان، امیرشاهی ،به آذین ، گلی ترقی، ساعدی، گلشیری، فصیح ،تقوایی، براهنی، نیما، حقوقی، بیضایی وبسیاری دیگر در مجله های آیندگان سال 1348 تا 1351 و مجلات فردوسی 1347 و 1348 است که توسط جعفر مدرس صادقی جمع آوری شده و با درآمدی از ایشان چاپ شده است. در پایان کتاب گفتگوی علیزضا غلامی با ایشان درباره ی نقد ادبی را می خوانیم.
شیوه نقد او آنچنان که خودش می گوید خویشاوندی چندانی با امور پذیرفته نشان نمی دهد بلکه می کوشد از دل متن معیار سنجش آن را بیرون بکشد. او به همسازی ایده و طرح توجه دارد و معتقدست زبان در تناسب با منطق داستان برساخته می شود.
آنچه این کتاب را نوعی وفاداری به رخداد حقیقت نقد در ادبیات پارسی می کند در مقدمه آن نهفته است. قاسم هاشمی نژاد در مقدمه ی کتاب به کنکاش دشواری دست می یازد تا نقد ادبی را در مفهوم علمی و مستقل آن از انبوه فعالیتهای ادبی سده اخیر مجزا کند. مقدمه ی این کتاب رخداد فرخنده ای به شمار می رود که با نشان دادن اولین جرقه های نقد ادبی در ایران و جدا کردن آن از مسیر کل ادبیات سده ی اخیر، بنیانی بر نقد جدید می نهد.در واقع عیار سنجی نه تنها در نقدهای مجموعه بلکه در مقدمه ی آن صورت می پذیرد . او در پالودن و برهنه کردن مسیر نقد از تقابل بهار و رفعت، اصلاحات و انقلابی گری، چپ و راست استفاده می کند تا مقالات خود ایشان و سایر نقدها بتوانند در مسیر خاص نقد علمی و پیشرفته جریان یابند و به طور بنیانی جایی در مسیر حقیقت نقد بیابند.