📢وقتی خواننده‌هایتان شما را احمق بپندارند!. ◀توصیه‌های کورت ونه‌گات برای نوشتن

@matikandastan
📢وقتی خواننده‌هايتان شما را احمق بپندارند!
◀توصیه‌های کورت ونه‌گات برای نوشتن

روزنامه‌نگارها يا نويسنده‌هاي غيرادبي ياد گرفته‌اند كه در نوشته‌هايشان تقريبا هيچ‌چيز درباره‌ی خودشان فاش نكنند. اين موضوع آن‌ها ‌را به آدم‌های عجيبی در دنيای نويسنده‌ها تبديل كرده چون تقريبا همه‌ی جوهرچشيده‌های بي‌دفاع ديگر دنيا خيلی چيزها درباره‌ی خودشان برای خواننده‌ها فاش می‌كنند. ما اين افشاگری‌ها را، چه اتفاقی باشند و چه تعمدی، عناصر سبكی می‌ناميم.
اين افشاگری‌ها به مای خواننده می‌گويند كه داریم وقت‌مان را با چه‌جور آدمی سپری می‌كنيم؛ اينكه نويسنده بی‌اطلاع به نظر می‌رسد يا مطلع، كودن يا باهوش، دورو يا روراست، بی‌مزه يا شوخ؟ و الی‌آخر.

چرا برای بهتر كردن سبك نوشتن‌تان باید روی آن کار کنید؟ مهم نيست چه چيزی می‌نويسيد. اين كار را به نشانه‌ی احترام به خواننده‌هايتان انجام دهيد. اگر افكارتان را پراكنده و باشتاب روی كاغذ بياوريد، مطمئن باشيد خواننده‌هايتان احساس می‌كنند هيچ اهميتی برايشان قائل نيستيد. آن‌وقت شما را آدمی خودپرست يا احمق تصور خواهند كرد ـ يا بدتر، ديگر آثارتان را نمی‌خوانند.
بدترين افشاگری‌ای كه می‌توانيد درباره‌ی خودتان بكنيد اين است كه به خواننده نشان دهيد نمي‌دانيد چه چيزی جالب است و چه چيزی نه. مگر ملاک دوست داشتن و دوست نداشتن نويسنده‌ها اصولا چيزهايی نيست كه آن‌ها انتخاب می‌كنند تا به‌تان نشان دهند يا شما را به فكر كردن درباره‌شان وادارند؟ هيچ‌وقت شده يک نويسنده‌ی كله‌پوك را فقط به‌خاطر مهارتش در به كار بردن زبان تحسين كنيد؟ نه.
پس سبک برنده‌ی شما بايد از ايده‌هايی شروع شود كه در ذهن‌تان داريد.
(منبع: مجله داستان همشهری؛ خرداد ٩۵)
@matikandastan