پیشنهاد آخر هفته. اندوه بلژیک. ۴

پیشنهاد آخر هفته
اندوه بلژیک
http://farheekhtegan.ir/newspaper/page/1839/8/61975/0 4

شهره احدیت: این هفته رمان «اندوه بلژیک» نوشته هوگو کلاوس با ترجمه سامگیس زندی را خواندم که خواندنش را پیشنهاد می‌دهم. این کتاب را نشر آموت منتشر کرده است. زندگی پسری جوان در دو بخش روایت می‌شود. این کتاب بیانگر حوادث جنگ دوم جهانی در بلژیک است که بیشتر به روابط آدم‌ها و اوضاع و احوال یک منطقه بلژیک می‌پردازد. بخشی از کتاب با نام «اندوه» ماجراهای لویی در مدرسه کلیسا و رفتار راهبه‌ها را روایت می‌کند. بخش دوم با نام «بلژیک» برگشتن لویی به خانه و ماجراهای رفتار مردم با جنگ به آلمان‌ها و هیتلر را بازگو می‌کند. داستان ارجاعات زیادی به افراد، مکان‌ها و تاریخ دارد که مترجم با پاورقی هریک را توضیح داده است. رمان با زاویه‌دید سوم‌شخص دانای کل، اول‌شخص و سیال ذهن در 740 صفحه روایت می‌شود و آنقدر جاذبه دارد که با شخصیت‌هایش همراه شوید.

نام دیگرش باد است؛ سینیور!
ناصر نخزری‌مقدم: کتابی که این هفته خواندم و پیشنهاد خواندنش را می‌دهم، مجموعه‌داستان «نام دیگرش باد است؛ سینیور!» نوشته منصور علیمرادی است که شامل هفت داستان به نام‌های دربازه‌بان، بوی قرمز نان، درخاتون، کشتگان قلعه زنگیان، جاده، عبد‌لو و شام آخر شهرزاد است. نویسنده رمان «تاریک ماه» بار دیگر نشان می‌دهد بی‌جهت نیست جای پای خودش را در ادبیات داستانی این سال‌ها محکم برداشته است. علیمرادی با شناختی که از بوم و فرهنگ خودش دارد و گسترده آن تا آن‌ور مرز کشور ایران کشیده شده و اشتراکات نزدیکی که از نظر باورهای عامه با سیستان دارد، مجموعه‌ای ارائه داده است که برای من که از نزدیک با این خرده‌فرهنگ‌ها برخورد دارم، زیبا و دلنشین است. داستان‌های این مجموعه دارای شخصیت‌هایی است که به نوعی در هر داستان دیده می‌شوند، با این تفاوت که در یکی نقش اصلی را دارند و در دیگری نقش بسیار کمرنگ. پی‌رنگ برخی داستان‌ها ازجمله کشتگان قلعه زنگیان، ریشه در واقعیتی دارند که در گذشته‌ای نه‌چندان دور اتفاق افتاده‌اند و سعی شده به فراموشی سپرده شوند.

خشم
مهستی محبی: «خشم» آخرین رمان فیلیپ راث با ترجمه بسیار خوب فریدون مجلسی در سال2008 کتاب بسیار جذابی است که آن را باید یک نفس خواند. رمان در دو بخش زیر مرفین و برون از تاثیر مرفین نوشته شده است. در بخش اول راوی اول‌شخص که یک نوجوان یهودی قصاب‌زاده است به شرح زندگی‌اش در حدود سال‌های پنجاه آمریکا می‌پردازد. در این بخش روانشناسی عمیق فردی از یک‌سو و روانکاوی اجتماع از سوی دیگر صورت می‌گیرد و در همان‌حال که پیرنگ قوی فلسفی دارد، طی یک روایت مهیج از زندگی قهرمان ناگهان با جملاتی تکان‌دهنده روبه‌رو می‌شویم. راوی که در نوزده سالگی مرده است، به نتیجه کارهایش که نگاه می‌کند، ترسیمی عمیق و هراسناک از مرگ می‌دهد و دوباره وقایع سیر خود را از نو آغاز می‌کند.

آویزان از نخ
حسن محمودی: چارلز بوکوفسکی در ایران نامی آشناست. مترجمان خوبی هم به سراغش رفته‌اند و به قول معروف از آن دست نویسندگانی است که در ایران اقبال بلندی داشته است. حالا وقتی مترجمی مانند احمد پوری به سراغ او می‌رود تا مجموعه‌ای از شعرهایش را ترجمه کند، اوضاع بهتر هم می‌شود. از همین بابت است که ترجمه پوری در زمانی کوتاه در نشر بوتیمار به چاپ دوم می‌رسد. پوری مجموعه «آویزان از نخ» را از سه کتابی انتخاب کرده که بعد از مرگ این شاعر و نویسنده معترض آمریکایی جمع‌آوری و منتشر شده است. در شعرهای این مجموعه بوکوفسکی نگاهی معقول و آرام‌تر به زندگی دارد و دیگر خبری از عصیان و رهایی شعرهای قبلی نیست. انگار که این بوکوفسکی یک بوکوفسکی دیگری است که نه فحش می‌دهد و نه آنچنان خودش را در اشعارش رها و بی‌بند و بار کرده است. در دوره‌ای که شیمی‌درمانی می‌شود و بستری است، اشعارش به قول احمد پوری نشان‌دهنده «شاعری خسته، عاقل، پر از حسرت زندگی، آرام و خوب» است.