آراز بارسقیان می‌گوید بسیاری از تصمیمات ادبی ایران در میهمانی‌ها و دورهمی‌های محفلی برخی ناشران و نویسندگان گرفته می‌شود و نویسنده

آراز بارسقیان می‌گوید بسیاری از تصمیمات ادبی ایران در میهمانی‌ها و دورهمی‌های محفلی برخی ناشران و نویسندگان گرفته می‌شود و نویسنده جوانی که نخواهد مطابق میلشان رفتار کند صدایش خفه می‌شود.

به نویسنده جوان این روزهای ما یاد داده‌اند که با فلان نشر دیده نمی‌شوی یا اگر فلان واقعیت را بگویی دشمن پیدا می‌کنی و بهتر است سکوت کنی و سرت به کار خودت باشد. حالا سوال این است که آیا قرار است تا اَبد یک نشر به نویسنده اعتبار بدهد؟ آیا قرار است آرم ناشر کتاب، باعث فروش‌ کتاب باشد؟ پس هویت، صدا، نگاه و دیدگاه نویسنده و از همه مهم‌تر داستانش چه می‌شود؟ آیا او باید یاد بگیرد که تا آخر عمر با ناشرانی کار کند که قهرمان کتاب‌هایشان، آرم خودشان است نه داستان‌های نویسنده. نویسنده را شیرفهم‌اش کرده‌اند که اگر کوچک یا متوسط باشد و لب به هیچ اعتراضی نگشاید دوستش دارند و اگر یک وقتی بخواهد صدایش را بلند کند حذف می‌شود و سریع به او این انگ را می‌زنند که دارد هتاکی و عقده‌گشایی می‌کند. ادبیاتی‌های این روزهای ما شرایط را به گونه‌ای رقم زده‌اند که صدای هیچ مخالفی شنیده نشود و اگر کسی بخواهد حرفی بزند هجمه می‌کنند و فریاد می‌کشند تا صدایش گم شود. بله. این واقعیت امروز ادبیات ماست، ادبیاتی که مهم‌ترین تصمیمش در مهمانی‌ها و دورهمی‌ها گرفته می‌شود. در این بین خطرات بسیاری در کمین نویسنده‌ای نشسته که کمی به خودش جرئت می‌دهد که حرف‌های مستقل خودش را با صدای رسا بیان بکند.
http://2shanbe.ir/ExternalPages/?id=35952

🖋«دوشنبه»
گزیده‌ی جستارها و رویدادهای ادبی در جهان مجازی👈 @doshanbe