به روایت رمان‌نویس. از دجله تا گنگ

به روایت رمان‌نویس
از دجله تا گنگ
سعید تشکری - اینکه امروز کسانی پیدا شوند وکتابخانه‌ای راه‌اندازی کنند و بعد خودشان بنشینند و در آن کتابخانه کتابی بنویسند، یک آرزوی بزرگ برای منِ نویسنده است. نویسنده‌ کتاب «از دجله تا گنگ» این توفیق را یافت تا کتابخانه‌ای در تالاری واقع‌در مجموعه حرم مطهر کاظمین احداث کند و نزدیک به سه دهه و تا پایان عمر به تألیف و تدریس بپردازد و در همان‌جا نیز بیارامد. بهشت نصیبش باد! میان کتاب‌هایی که این روزها چاپ شده، وقتی کتاب «از دجله تا گنگ» را خواندم، برایم باشکوه بود. ناشر و مترجم اهل مشهد، کنار هم، کتابی خوش‌خوان و متعهد را منتشر کرده‌اند.
انتشارات سپیده‌باوران با ترجمه‌ آقای محمدرضا مروارید، کتاب یادداشت‌های سفر «علامه سید‌هبه‌الدین شهرستانی» به هندوستان را در ١۵۶صفحه منتشر کرده‌اند. اولین تصویری که من از یک کتاب سفرنامه در ذهنم می‌نشیند، جفرافیا و تاریخ و هویت است؛ اما یک عنصر دیگر هم دارد. در سفر نوشتن و سوغات سفر‌آوردن برای مخاطب. کتاب «از دجله تا گنگ» به‌دلیل مقدمه‌های بسیار خوب آن، به مخاطب کمک فراوان می‌کند. آقای دکتر رسول جعفریان و مترجم هر کدام مقدمه‌ کاملی را به کتاب اضافه کرده‌اند و این در معرفی نویسنده آ‌ن‌قدر کلیدی است که مخاطب با این شناخت مجذوب خواندن اصلِ سفرنامه می‌شود. سفرنامه به‌شدت هویت‌ساز است. روح و شخصیت و طعم سفر دارد. فرازوفرود و سفر، با جامعه‌شناسی لایه‌های مردم هندوستان و کربلا و مسیر این سفر به‌شدت خواندنی است.