شخصیت «معمولا» در جایی از پرده‌ی سوم، به نیاز خود پی می‌برد

شخصیت "معمولا" در جایی از پرده ی سوم، به نیاز خود پی می برد. به عبارت دیگر تصوری که از خود و دنیای اطرافش دارد، دستخوش تغییر و تحول می شود و شخصیت به عنوان یک وجود تحول یافته، به مرتبه ی بالاتری از خودآگاهی می رسد.