📚سهم ادبیات از فهم جهان. درباره «ادبیات در مخاطره» اثر تودوروف

📚سهم ادبيات از فهم جهان
درباره "ادبيات در مخاطره" اثر تودوروف
@matikandastan


حامد داراب: «اگر امروز از خود بپرسم چرا ادبیات را دوست می‌دارم، اولین چیزی که به ذهنم می‌رسد این است: ادبیات یاری‌ام می‌کند تا زندگی کنم. دیگر آنقدرها هم مثل دوران نوجوانی از ادبیات انتظار ندارم مرا از آسیب‌های مواجهه با آدم‌های واقعی دور نگه دارد.» این سطرهای هولناک، نوشته تزوتان تودوروف(۱۹۳۲) است در یکی از بحث‌برانگیزترین آثارش به عنوان «la litterature en peril». کتابی که در سال ۱۳۹۴ به کوشش محمد مهدی شجاعی به فارسی درآمد و به همت «نشر ماهی» ارائه شد. کتاب کم حجم این منتقد ادبی ساختارگرا، تئوریسین فرهنگی و نظریه‌پرداز ادبی؛ نخستین بار در سال 2007 در فرانسه منتشر شد و به دلیل نقد صریح و بی‌پرده تمامیت نظام آموزش ادبیات فرانسه، واکنش‌های مختلفی را به دنبال داشت. اما لایه‌های پنهان دارنده اثر این کارشناس ارشد فقه‌اللغه (دانشگاه صوفیه۱۹۶۳) و دکتر نظریه‌ادبی و زیباشناسی (دانشگاه پاریس۱۹۶۶) مصائب گسترده‌تری را به غیر از نقد یک نظام آموزشی در بر می‌گیرد. مصائب اساسی‌ای که او از آن به عنوان خطری برای ادبیات به مفهوم جهانی‌اش یاد می‌کند. تودوروف اگر چه در دیگر اثار خود همچون: «اختلال جهان جدید ۲۰۰۵»، «امید و حافظه ۲۰۰۳» و یا «میراث اومانیسم۲۰۰۲» از روشی ساختارگرا به بهانه چهارچوب‌گرایی خویش برای نقد پدیده‌ها، سود می‌جوید، اما در این اثر گویی او حتی خویشتن را به عنوان یک ساختارگرا به مسلخ نقدی تند و تیز می‌کشاند؛ اگرچه از آغاز کتاب می‌خواهد نشان دهد که در جایگاه یک دانای‌کل به ضعف‌های مختلفی که نام می‌برد آگاهی دارد. (منبع: روزنامه آرمان)
@matikandastan