📢چرا نویسنده ایرانی داستان پلیسی نمی‌نویسد؟

📢چرا نویسنده ایرانی داستان پلیسی نمی نویسد؟
@matikandastan

نوید فرخی: چند شب پیش در مورد علت گرایش نداشتن نویسندگان داخلی به ادبیات پلیسی سوال کردم و از پاسخ های عالمانه دوستان فرهیخته ام انگشت به دهان ماندم. پیشتر در جلسات نقد دیده بودم که برخی منتقدین چه غیرعلمی و غیرمنطقی در مورد ادبیات پلیسی صحبت می کنند. بعنوان یک نمونه، منتقد محترمی، ادبیات پلیسی را تلاش نظام استکبار و استعمار برای ایجاد امنیت کاذب و فریب شهروندان قلمداد کرد یا آن را سطحی و بدون عمق خواند. گمان کنم این قدر این ادعا عجیب است که اصلا نیازی به دفاع ندارد و مطالعه یک کتاب پلیسی مثل معمای آقای ریپلی (که لایه های عمیق روانکاوی دارد و پلیس هم کاملا در آن شکست می خورد) بی شک تمامی باورهای این دسته منتقدان را فرو خواهد ریخت. باری عمده پاسخ های دوستان فرهیخته ام در موارد زیر خلاصه می شود:
* نوشتن داستان پلیسی خیلی سخت است و به خلاقیت بالایی احتیاج دارد
*مخاطبان داستان پلیسی و نویسندگانش هم را پیدا نمی کنند
*دغدغه های درون ایران بیشتر از مسائل پلیسی، مسائل عشقی است
* از ظرفیت های ایران استفاده نمی شود
*نویسندگان از خلق یک کاراگاه عامه پسند ناتوانند
*این گونه ادبی در ایران توسط نویسندگان و منتقدان شناخته نشده است
*فاصله ادبیات ژانر از ادبیات رئال در ایران زیاد است.
@matikandastan