📒درباره «نازارین» اثر خدایگان رئالیسم انتقادی اسپانیا که پس از ١٥ سال تجدید چاپ شد

📒درباره "نازارين" اثر خدايگان رئاليسم انتقادي اسپانيا که پس از ١٥ سال تجديد چاپ شد
@matikandastan

حامد داراب: 1️⃣ بنيتو پرث گالدوس، توسعه دهنده واقعگرايي انتقادي، در ادبيات اسپانيا است. آثار او با تجزيه و تحليل رواني شخصيت ها، نمايش آهسته مصائب، صحنه هاي طولاني و استفاده گاه به گاه از نمادگرايي مبهم، جلوه ويژه اي به ادبيات بومي محور اسپانيا داد، آن را جهاني كرد، و نام گالدوس را نيز به عنوان يكي از بزرگترين نويسندگان رئاليسم جهان، در كنار افرادي مانند ديكنز، بالزاك، سروانتس و داستايوفسكي قرار داد.

2️⃣ رمان هاي پرث گالدوس همچون نمايشنامه هايش، نشانگر جزئياتي از واقعيت هاي اجتماعي زمانه اش هستند. و براي اين جزئيات او از مضاميني همچون فساد سياسي و اخلاقي، وسواس خانواده هاي اسپانيايي به اصل و نسب كلاسيك، اشرافيت منحط شده، در كنار جذابيت هاي پيچيدگي رفتار انساني سود مي جويد. در آثارش انواع جهان وطني، چهره هاي روستايي، كارمندان، مقامات خورده پا، كولي ها، دهقانان، فقرا و اغلب گروه هاي ديگر اسپانيايي ظاهر مي شوند. و هر كدام اثر گالدوس را لايه اي تازه مي بخشند.

3️⃣ نازارين، به باورم، رماني درباره تقدس سكولار است. من نخستين بار است كه متن اين اثر را مي خوانم، اثري كه چاپ نخستش در سال ١٣٧٩ به فارسي و با ترجمه كاوه ميرعباسي منتشر شد و حالا پس از ١٥ سال چاپ دومش در ٨٠٠ نسخه ارائه شده است، با اين حال فيلمي كه لوئيس بونوئل با همين نام از آن ساخته بود را ديده بودم. نازارينِ رمان، با جزئيات پردازي خاص گالدوس جذاب تر است. شخصيتي كه گويي نمونه امروزين مسيح است، و يا يك احمق با آرمان هاي دون كيشوت وار، مقدس، مرموز، تحريك كننده و به دنبال يك جامعه بر اساس عدم مقاوت با شر و البته رد مالكيت خصوصي. كتاب كلاسيك مدرن گالدوس، یک بحث جدی درباره ریشه های اصول مسیحیت است، و همچنين، نقد ماتریالیسم بورژوایی و ممارستی درخشان در کمدی. به زودي درباره آن مطلبي بلند در روزنامه خواهم نوشت.
@matikandastan