📘مرگ رویاها در فصل پاییز. درباره رمان «پاییز فصل آخر سال»

📘مرگ رویاها در فصل پاییز
درباره رمان« پاییز فصل آخر سال»
@matikandastan

فرحناز علیزاده: ◀رمان«پاییز فصل آخر سال» برنده جایزه جلال، در ژانر واقع گرای مدرن نوشته شده و روایتگر دختران تنهایی است که بر سر دوراهی های سرنوشتی قرار گرفته اند. راویانی که برای شناخت کیستی و چیستی خود با ذهنی درهم به کنکاش بین حال و گذشته می پردازند تا از پس این کنکاش به هویت واقعی و جایگاه خود در دنیای کنونی برسند. از این روی مدور بودن زمان در ذهن راویان، پازل وار بودن اطلاعات، از میانه شروع شدن و در میانه ختم شدن داستان، روایت تاثیر رخدادهای بیرونی بر درون انسان و تاثیر گذشته بر حال اکنون شخصیت، بیان دغدغه های ذهنی و فردی از اتفاقات اجتماعی و قهرمان پرور نبودن هیچ یک از شخصیتها؛ از ویژگی رمان های واقع گرای مدرن است که در اولین رمان مرعشی نیز نمود یافته است. رمان به بحران روابط انسانی، به مفهوم انتظار برای رسیدن به دیگری(سفر به خارج، ازدواج، کسب عشق) که بانی خوشبختی فردی است؛به مرگ رویاهای دخترانی در فصل پاییز توجه دارد.
@matikandastan
◀رمان گرچه از زبان و نثر پیراسته و ملموس برخوردار است ولی فاقد تمایز گفتاری،تکنیک روایتی، لحن و حتی دیدگاه ایدئولوژیکی و جهان بینی فردی برای سه کاراکتر و روایان سه گانه رمان (لیلا،شبانه، روجا) است. سه زن از سه نقطه ایران(شمال، جنوب،پایتخت) گرچه دوران دانشگاهی را با هم می گذارنند ولی به هر جهت بنابر تاثیر فرهنگ غالب زیست محیطی و خانوادگی قبل از ورود به تهران به حتم از جهان بینی جداگانه ای برخوردار هستند.این عدم تمایز دیدگاهی، دربرخورد حسی سه شخصیت با میثاق بیشتر نمود می یابد.هر سه ارتباطی کاملا مثبت با میثاق برقرار می کنند؛ گویی میثاق الگو و قهرمان هرسه شخصیت است که توانسته شرایط را به نفع خود تغییر و خودش را از این نابسامانی نجات بدهد.مرعشی گرچه با ایجاد خصلت های متفاوت مانند سرکشی روجا و روح مبارزه طلبی برای رسیدن به خط پایان مسابقه و برتر بودن برای او؛ تردید و عدم قدرت تصممیم گیری برای شبانه را لحاظ میکند و لیلا را حد وسط این دو شخصیت قرار می دهد، تا بدین شکل جداگانگی راویان را ایجاد کند؛ ولی از تمایز جهان بینی- عقیدتی برای سه شخصیت سود نمی برد. هر سه این راوی تقریبا حتی در تکنیک روایت یکسان عمل می کنند(پل تداعی و فلش بک های متعدد و بیان پی در پی دغدغه های ذهنی و درونی) که نه تنها گاه ضرب آهنگ را کند می کند، بلکه بانی اطناب می شود.
@matikandastan