ماتیکان‌داستان

اتفاقا دارند در همین راستا ی تربیت نویسنده

اگر نویسنده از اساتید ش جایزه گرفته باشد حتی یک داستان کوتاه در لیست قرار می‌گیرد.

بنظر من راهکار این است نویسندگان به استقلال قلم از تقلید استاد و شاگردی برسند البته با حفظ دانش و استفاده از تجربیات

نویسنده ایرانی هم ماشین نیست که مشکلات تعریف شده و محدود و معدود داشته باشد

من فکر می‌کنم ایشان مشکلات اجتماعی را برای سوژه‌های داستان می‌گفتند نه مشکلات شخصی نویسنده‌ها را

خدا می‌داند

یکی اشرافزاده لی افسرده و دیگری بورژوایی دچار سرطان و سومی نابغه‌ای که تحولات پس از انقلاب به فقر و خانه نشینی و فلاکتش انجامید

پس تکلیف نویسنده هایی که از مشکلات نمی‌نویسند و دغدغه هاشون نوشتن از درد اجتماعی نیست و فقط از بعد زیباشناختی هنر رو در نظر می‌گیر

و آیا هم چین نویسنده‌ای تو ایران داریم آیا؟

آقای مستور بدبختی‌های جامعه و لمپن‌ها را می‌گویند که خوراک خوبی هستند برای نویسنده‌ای که به دنبال چیز نو نمی‌گردد تنها لازم است از

راجبه بحث. تصور کنید هری پاتر چه مشکلی از جامعش را به تصویر کشید؟.. موضوع فقط حکایت است

که البته خوب هم هس به نظرم

از هر داستانی میشه برداشت‌های اینطوری کرد، بالاخره هر نویسنده اهل فرهنگی هس که تو نوشتش منعکس میشه

آنقدر که من شخصا مفاهیم انسانی و اجتماعی و روان شناسی و اسطوره‌های مختلف در هر کتاب هری پاتر دیدم در چند جلد کتاب کلیدر ندیدم

و مبارزه یک یتیم با اشراف زادگان. سراسر خلاقیت نه روایت ماجرا پشت پنجره

البته باید بگویم که هری پاتر بر داستان‌های محلی سوار شده است

اشتباه می‌کنید اگر دقت کنید روابط بین افراد دوستی‌ها ی بین دو جنس فداکاری، روی پای خود ایستادن و به سخره گرفتن بعضی از سنن انگلیسی

بنظر من این نویسنده‌ها کم نیستند ولی چون چیزی را به یادگار نمی‌گذارند خیلی زیاد جتیگژین و فراموش می‌شوند

منعکس

صبح بخیر

مفهوم بنیادین این جمله چیست؟. ما ایده‌ای برای نوشتن نداریم؟

اتفاقا دارند در همین راستا ی تربیت نویسنده

بنظر من راهکار این است نویسندگان به استقلال قلم از تقلید استاد و شاگردی برسند البته با حفظ دانش و استفاده از تجربیات

نویسنده ایرانی هم ماشین نیست که مشکلات تعریف شده و محدود و معدود داشته باشد

من فکر می‌کنم ایشان مشکلات اجتماعی را برای سوژه‌های داستان می‌گفتند نه مشکلات شخصی نویسنده‌ها را

خدا می‌داند

یکی اشرافزاده لی افسرده و دیگری بورژوایی دچار سرطان و سومی نابغه‌ای که تحولات پس از انقلاب به فقر و خانه نشینی و فلاکتش انجامید

پس تکلیف نویسنده هایی که از مشکلات نمی‌نویسند و دغدغه هاشون نوشتن از درد اجتماعی نیست و فقط از بعد زیباشناختی هنر رو در نظر می‌گیر

آقای مستور بدبختی‌های جامعه و لمپن‌ها را می‌گویند که خوراک خوبی هستند برای نویسنده‌ای که به دنبال چیز نو نمی‌گردد تنها لازم است از

راجبه بحث. تصور کنید هری پاتر چه مشکلی از جامعش را به تصویر کشید؟.. موضوع فقط حکایت است

که البته خوب هم هس به نظرم

از هر داستانی میشه برداشت‌های اینطوری کرد، بالاخره هر نویسنده اهل فرهنگی هس که تو نوشتش منعکس میشه

آنقدر که من شخصا مفاهیم انسانی و اجتماعی و روان شناسی و اسطوره‌های مختلف در هر کتاب هری پاتر دیدم در چند جلد کتاب کلیدر ندیدم

و مبارزه یک یتیم با اشراف زادگان. سراسر خلاقیت نه روایت ماجرا پشت پنجره

اشتباه می‌کنید اگر دقت کنید روابط بین افراد دوستی‌ها ی بین دو جنس فداکاری، روی پای خود ایستادن و به سخره گرفتن بعضی از سنن انگلیسی

بنظر من این نویسنده‌ها کم نیستند ولی چون چیزی را به یادگار نمی‌گذارند خیلی زیاد جتیگژین و فراموش می‌شوند

منعکس

صبح بخیر

مفهوم بنیادین این جمله چیست؟. ما ایده‌ای برای نوشتن نداریم؟

مصطفی مستور: اگر روزی مشکلات‌مان در جامعه حل شود دیگر رمان خوب نخواهیم داشت

◀️ بحث و گفتمانی در رابطه با سخنی از مصطفی مستور در رابطه با آینده‌ی رمان و نویسنده، با حضور: ایرج فاضل بخششی، مجید امیری عارف، فر