ماتیکان‌داستان

ماتیکان‌داستان

📚 داستان‌نویسان و دوستداران داستان 📢ماتیکان‌داستان را به شیفتگان فرهنگِ ایران‌زمین معرفی کنید 📢📢محتوای مطالب، نظر نویسندگان آن است و ممکن است با دیدگاه گردانندگان ماتیکان‌داستان همسو نباشد. ارتباط با مدیر کانال @vahidhosseiniirani

نقدی که روی یک کتاب می‌شود بیشتر مربوط به همان اثر است وکمتر به کار کتاب بعدی می‌ایدمگر مطالب کلی که در مورد همه کتابها صادق است

در حالت کلی درست است ولی معمولا نقد کنند گان به نکات دیگری هم اشاره می‌کنند که مستقیم در کتاب به آن اشاره نشده است

پس می‌توان نتیجه گرفت که نقد در حد معرفی کتاب برای خوانندگان و جذب مخاطب در رابطه با کتاب مربوطه نقش دارد و بیشتر یک امر شخصی است

همین نقش است که اگر آگاهانه و مدبرانه نباشد ممکن است یک اثر خوب را از جامعه حذف کند و یا اثر کمتر ارزشمند را سر شناس کند

اینجا پرسشی پیش می‌آید آیا کسی چنین حقی را دارد؟ این حق قیومیت بر اثر چگونه به دست آمده است؟

دقیقا. و متاسفانه کم نیست این موارد

و البته می‌بینیم که حق را می‌دهند چرا که کار منتقد بر اساس ضوابط و استانداردهای مشخصی صورت نمی‌گیره

پس با توجه به دنیایی که حالا در آن قرار داریم بهتر نیست مردم خود حق انتخاب داشته باشند و تئوری مرگ منتقد با مفهوم تاثیر گذاری بر ا

بله من هم موافقم که بیشتر معرفی وجذب مخاطب است وسلیقه منتقدین که از بینش ومیزان مطالعه و …سرچشمه میگیرددر حذف یا شهرت کتاب نقش دار

من مهندس هستم بیشترین کاربرد استاندارد در تولید همگون یک محصول است اگر استاندارد در هنر شکل بگیرد خلاقیت حذف می‌شود در کارهای خلاق

که آنهم مستلزم بالا رفتن شعور و آگاهی ملت هر کشوریست

و در صدی از مردمی که چقدر از اوقاتشونو به مطالعه و پژوهش می‌پردازند و چقدر آگاهی از نقد و نوشته و مطالب دارند.

بحث اخلاق انسانی را من در نظر نمی‌گیرم من به دنبال امکان برای پیشرفت و جلوگیری از سرکوب هستم

امکان حرکت و نقد درجهت دگرگونی به جلو.

تا به درستی دست به انتخاب زنند و از انتخابشون راضی باشند

موافقم

شعور و آگاهی اکتسابی است از سه مکان حاصل می‌شود مدرسه، خانه و جامعه. و مطالعه تنها سامان دهنده است

وقتی این سه در جهت آزاد اندیشی نباشند مطالعه خود کمک می‌کند که ذهن بیشتر بسته شود. در چنین جامعه‌ای حتی انتقاد سازنده در جهت محدودیت است

من گاهی به دوستان می‌گویم حتی در بحث پژوهش باوری شکل گرفته است که افراد مدارک و دیدگاهی مخالف نظریه خود را حذف می‌کنند یعنی پژوهش

اینکه خیلی وحشتناکه که انسان فقط تحقیق وپزوهش کند تا نظر خودش را به اثبات برساند

پس معنای پژوهش کجا رفته؟

در این اثنا سوالی به ذهنم خطور کرد و آن اینکه از کجا می‌توان تشخیص داد که اثری خوب و ماندگار است؟

چه فاکتورها و چه معیارهایی. یکی رو می‌تونیم همین شعور و آگاهی مخاطب رو در نظر بگیرم …دیگه؟؟؟

نکته‌ای را مر خواهم بگویم که لطفا دوستان بر خود بینی اینجانب قرار ندهند من چون هم مهندس هستن هم مدیریت می‌کنم، هم مشاور هستن و هم

انتقادتون به جاست و قابل پرداخته

ماندگاری اثر از عمق حس یا حسهای انسانی درونشه که باعث میشه فرارتر از نسلها و مرزها و علایق فردی بشه با اون ارتباط برقرار کرد