داشتم نامه‌ی بی اهمیتی می‌نوشتم ,پس چیزی که می‌خواهم بیانش کنم نه از یک ذهن مغشوش بیرون تراویده بود و نه می‌توانست یک رویا باشد ,چ

داشتم نامه ی بی اهمیتی می نوشتم ,پس چیزی که می خواهم بیانش کنم نه از یک ذهن مغشوش بیرون تراویده بود و نه می توانست یک رویا باشد ,چون چند لحظه قبلش اسیر مگس سمجی شده بودم که با وزوز کنار گوشم مدام اذیتم میکردم ：مثل پیر ناشنوایی که کند و دشوار چیزهای طاقت بری را زمزمه کند ,و تازه روز بعد از این ماجرا هم جسدش را در درپوش جوهر دانی که تابوتش شده بود,یافتم.


از کتاب ：بونویلی ها
نوشته های سوریالیستی بونویل