اساسا بازار است که سطح و حدود و ثغور نوشته را از ابتدا تعیین می‌کند. آن را عینا نقل می‌کنم:

اساساً بازار است که سطح و حدود و ثغور نوشته را از ابتدا تعیین می‌کند. قلمی که روی کاغذ می‌رود برای فارسی‌زبان یکجور می‌چرخد و برای مخاطب غیرفارسی‌زبان جور دیگر.

ضمن جستجو برای یافتن منابع دربارۀ ادبیات مهاجرت، به اظهارنظری از هوشنگ گلشیری برخوردم. آن را عیناً نقل می‌کنم:
«در دیداری که با روانشاد "هوشنگ گلشیری" در دهۀ دوم انقلاب داشتیم، او داستان‌های مهاجرت را تنها "چس ناله"‌هائی از سوی مهاجرین نامید. گلشیری در بازگشت به ایران در مقاله‌ای با عنوان "ادبیات مهاجرت راه به جائی نمی‌برد"، خط بطلان بر همه کوشش‌های ادیبانه در این سوی آب‌ها کشید. کوتاه مدتی اما پس از این مقاله، او خود اقدام به درج داستان‌های مهاجرت در مجله کارنامه کرد.» (منبع: تارنمای دویچه‌وله)
@matikandastan