📢آن که گفت ما تخیل خداوندیم …

📢آن که گفت ما تخیل خداوندیم...
@matikandastan

مهدی یزدانی خُرم: همیشه به ابن عربی فکر می کنم و گاهی بیشتر و عمیق تر می خوانم اش...شیخ اکبر بی تردید همان نقشی را دارد که شاید سن آگوستین در مسیحیت ایفا می کند شاید هم بیشتر...ابن عربی دریایی ست عجیب اما من بسیاری نقطه نظرهای عجیب اش را درباره ی تجسد کلمات، رویا، خیال و زیبایی دوست دارم...این اندیشمند متولد اسپانیا خداوند تاویل است حتا اگر خود آن را نفی کند...نگاه اش به ذهن انسان و عوالم خیال بی نهایت پیش رو و ناب است...اویی که مفاهیم را در قالب جسمیت شان روایت می کند من را راهنمایی می کند به سنتی در روایت که در آن شاعران سبک هندی مدام معناسازی کردند...ابن عربی شیفته ی خواب ها و قصه های اش است...جایی درباره ی اگر اشتباه نکنم سوره ی الرحمن می نویسد که سوره را دیده در قالب پسری جوان که نزد پیرزنی بوده...!خیال ورزی های اش ریشه در عرفانی اسلامی دارند و البته برای من که چندان اهل عرفان نظری و علاقه مند به آن نیستم او جنبه های دیگری دارد...اویی که مدعی ست دو بار خواب خدا را دیده! بارها خواب پیامبر و اویی که اشعار عاشقانه اش درخشان است...ابن عربی به راحتی می تواند در مقام نظریه پردازی شگفت در حوزه ی زیبایی و خیال مطرح شود در روزگار ما...او همه ی امور را در بستر مذهبی اش درک می کند که البته طبیعی هم هست ولی از آن ها فرا می رود و به تئوری هایی دست می یابد که جذاب اند برای هر منتقد و زیبایی شناسی...او معتقد است «ما تخیل خداوندیم» و همین باور کلیدی چه می سازد برای درک جهان های موازی و هم اوست که می نویسد آتش دوزخ عین نعمت و فرح است برای دوزخی! و چنان مفاهیم. کلاسیک اساطیر دینی را بازبینی می کند که انبوهی خرده روایت درخشان از دل اش بیرون می زند...دو فیلسوف هستند در سنت اسلامی که به این شکل من را به خود داشته اند درباره ی زیبایی، اول ابن عربی و دوم شیخ الرییس...عوالم رویا در نگاه این دو متفاوت است اما با ذهن مدرن وارد دیالوگ می شود...ابن عربی ذهنی عجیب است که در منتهای ایمان خود نهایت تاویل و شاید شک را روایت می کند...او راوی زیبایی ست، مردی که به ذهن و زنده شدن تمام جامدات در خیال باور داشت...
@matikandastan