کم‌ترین بزرگی‌اش این است که نشان داد به رغم همه‌ی شرایط می‌شود کوچک نبود

کم‌ترین بزرگی‌اش این است که نشان داد به رغمِ همه‌ی شرایط می‌شود کوچک نبود. می‌شود تن نداد، بسنده نکرد، درجا نزد. می‌شود نان را بهانه‌ی آلودنِ نام نکرد و می‌شود در عصرِ سرگشتگی‌ها سربلند ماند. می‌شود مصلحت را به بهای انکارِ حقیقت نخواست و تاوانش را هم پذیرفت. می‌شود «حضورِ به هر قیمت» را حماسه و قهرمانی وانمود نکرد، پایبندِ ارزش و کیفیت ماند و به غیابی موثرتر از حضور قیمت بخشید، پرتوی از انتخاب و کنشمندیِ قهرمانانه به تاریکیِ عصرِ بی‌حماسه تاباند و بزک از سیمای دروغ و ابتذال زدود. می‌شود با تغییرِ جغرافیا، تاریخِ خویش را از یاد نبرد. می‌شود دانایی را حتی با توانایی تاخت نزد... او بسیار و بسیارتر از این‌ها به ما آموخت، و چه زادروزی خجسته‌تر از زادروزِ او!
حمید امجد
پنجم دی ماهِ نود و چهار