درود

درود
داستان یا حسین(ع) در عین بکار بردن ایجاز و کوتاه بودن اما به اصطلاح کاری شسته رفته و کامل است نگاه تیزبین نویسنده به گوشه ای از دردهای اجتماع ستودنیه. با اینکه مخاطب با نگاه اول شاید در انتظار ادامه داستان است اما در حقیقت نویسنده به گونه ای عمل کرده که پایان برای این داستان تازه شروع دوباره ایست نه در متن که در ذهن خواننده. تلنگری زیبا در عین حال تلخ می زند به آن. نثر داستان بسیار خوب است بجز یک مورد "توی این تعطیلی با خودم میریم مسافرت" که بنظرم اشتباه تایپی باید باشه.
ضمن تبریک به خانم رضاسلطانی؛🌹
آرزوی موفقیت دارم برا ایشون و تشکر میکنم از ارایه کارشون درگروه.