از بایگانی ماتیکان.. ✒ماجرای جایزه مجله سخن به بهترین ترجمه و بهترین اثر ادبی ایرانی

@matikandastan از بایگانی ماتیکان

✒ماجرای جایزه مجله سخن به بهترین ترجمه و بهترین اثر ادبی ایرانی
🔔مترجمی که جایزه را نپذیرفت

مرحوم عبدالرحیم جعفری: سال ۱٣٣۶ بود که مجله سخن به مدیریت دکتر پرویز ناتل خانلری برای اولین بار اعلام کرد که به بهترین ترجمه سال و یک اثر ادبی ایرانی جایزه خواهد داد. من هم کتاب کلبه عموتم را بدون اطلاع خانم [منیر] مهران [مترجم کتاب] با چند کتاب دیگر برای شرکت در مسابقه بهترین ترجمه سال به دفتر مجله سخن فرستادم. مدتی گذشت، تا اینکه روزی از دفتر مجله تلفن کردند و اطلاع دادند که می خواهند کتابهای برنده جوائز را اعلام کنند. و چند روز بعد کارت دعوتی برای من و خانم مهران فرستادند که در جلسه ای که در باشگاه دانشگاه تهران تشکیل می شد شرکت کنیم. کارت دعوت را با خوشحالی زایدالوصفی برای خانم مهران بردم. وقتی کارت را دید با کمال بی اعتنایی گفت خوب بود شما قبلن به من اطلاع می دادید، من کتاب را برای جایزه ترجمه نکرده ام، و به این جلسه هم نخواهم آمد. من یکّه خوردم و افسردم. خداحافظی کردم و از خانه شان بیرون آمدم. سرانجام تنها به باشگاه دانشگاه رفتم. عده زیادی از نویسندگان و مترجمان و ادبا دعوت شده بودند. در میان کتابهای رسیده چند کتاب مورد توجه داوران بودند که از جمله آنها یکی کلبه عموتم بود، و دیگری دُن کیشوت ترجمه محمد قاضی که سرانجام این دو کتاب برنده جایزه اول شدند. کتاب زندگی من به قلم جواهر لعل نهرو با ترجمه محمود تفضلی، برنده دوم شد. جایزه بهترین نویسنده ایرانی را برای کتاب یکلیا و تنهایی او به تقی مدرسی دادند. این کتابها را انتشارات نیل منتشر کرده بود. این جریان برای من و انتشارات امیرکبیر یک موفقیت بزرگ بود.
(منبع: کتاب ِ در جستجوی صبح؛ خاطرات عبدالرحیم جعفری بنیانگذار موسسه انتشارات امیرکبیر)

@matikandastan