فرهاد قنبری:. پنهان_ میشائیل هانکه

فرهاد قنبری:
پنهان_ میشائیل هانکه

والتر بنیامین می گوید "هیچ سندی دال بر فرهنگ بشر وجود ندارد که همزمان سند بربریت او نباشد"

شاید در میان کارگردانان بزرگ حال حاضر سینمای غرب هیچکس به اندازه میشائیل هانکه در نشان دادن این سندیت بربریت مورد اشاره بنیامین، تمدن مدرن غرب را مورد واکاوی قرار نداده است.
هانکه بی شک جراح آزارگری است که لایه های تمدن غرب را کنار زده و تماشاگر را با چرک ها و غده های بیرون زده آن تنها می گذارد.
هر کدام از فیلم های هانکه دریچه ای به روی بحران های مدفون شده در زیر لایه های ظاهری جامعه و تمدن مدرن غرب است.

ژاک لاکان معتقد بود تفاوت انسان و حیوان در این است که انسان می داند چگونه از شر مدفوع خود خلاص شود.(انسان بر خلاف سایر حیوانات برای خلاص شدن از این مازاد متعفن خود توالت را ساخته و باز برای خلاص شدن هر چه سریعتر از شر آن سیفون را اختراع کرده است) اما هانکه زیرک تر از آن است که گول این خانه بزک شده را بخورد. فیلم های هانکه روایتی از جامعه مدرن قبل از ساخت و اختراع دست شویی و سیفون است. در فیلم های او سیفون ها کارکرد خود را از دست می دهند و جامعه مدرن با تمام کثافات و بحران هایش در مقابل دیدگان تماشاگر قرار می گیرد...
فیلم "پنهان" یکی از بهترین آثار سینمایی در همین زمینه است. فیلم (همانطور که از نام آن پیداست) روایتگر یکی از این دریچه های تاریک و پنهان انسان مدرن غربی و بحران های حاکم بر زندگی اوست. هانکه در این فیلم به مانند فیلم "کد مجهول" با برجسته کردن مسئله مهاجران و شیوه نگاه جامعه غربی به پدیده مهاجران دریچه های خشن و پنهان (و در عین حال غیرانسانی) از جامعه غرب را به نمایش می گذارد.

به نظر من اگر در هنر سینما به دنبال پاسخی به چرایی خشونت ها و حوادث این روزهای پاریس یا حوادثی از این قبیل ( به مانند حوادث لندن در سال دو هزار و یازده) هستیم، باید دوباره به تماشای آثار این کارگردان بزرگ سینمای جهان بنشینیم....

🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper