۲- تابو و توتم.. وبر نیز مانند دیگر معاصران خود، بحث‏هاى مفصلى درباره توتم و تابو دارد

2- تابو و توتم

وبر نيز مانند ديگر معاصران خود، بحث‏هاى مفصلى درباره توتم و تابو دارد. او می ‏گويد: ارواح به دليل آن كه عامل بسيارى از وقايع و رويدادها تلقى می شدند، موجوداتى بودند هيچ‏گاه نبايد مردم موجبات خشم و نارضايتى آن‏ها را فراهم می آوردند. بنابراين، هر چيز يا فردى كه روح در آن حلول می ‏كرد «تابو» دانسته می شد كه ديگران نبايد به آن نزديك شوند. البته تابوها غالبا در ارتباط با منافع اقتصادى - از قبيل محافظت از جنگل و حيات‏ وحش، حفظ كالاهاى كمياب، نگه‏دارى اموال شخصى، حفظ غنايم جنگى، حفظ پاكى خون و اعتبار طبقاتى و امثال اين‏ها - شكل می گيرند. تابوها به نظامى از هنجارها منجر می شوند. بر اساس اين نظام هنجارى، ارتكاب بعضی کنش‏ها مجازات و گاهى حتى مرگ را در پى دارد. اين نظام اخلاقى شامل منع از تابو، ايام نحس، ممنوعيت ‏هايى در مورد ازدواج - به ويژه در محدوده روابط خونى - و مانند اين‏ها ی ‏گردد. هر عملى كه در اين نظام هنجارى مرسوم گرديد، «مقدس‏» محسوب می شود.

به نظر وبر، هنجارهاى تابويى در مواردى، به تشكيل گروه‏ها و انجمن‏هاى سياسى و يا ديگر گروه‏هاى اجتماعى منجر مى‏گردد. شايع‏ترين نهاد اجتماعى، كه بدين شيوه به وجود آمده، چيزى است كه از آن به «توتميسم‏» (totemism) ياد مى‏شود. توتميسم عبارت است از رابطه خاص ميان يك شى‏ء - معمولا يك شى‏ء طبيعى يا يك حيوان - و يك گروه اجتماعى معين. توتم يك نماد خانوادگى به شمار مى‏رود و اعضاى گروه با خوردن گوشت‏حيوان توتمى از روح آن برخوردار شده، به يك گروه توتمى تعلق مى‏گيرند. وبر، بر خلاف دوركيم، می گويد: اعتقاد به جهانى بودن توتميسم، به ويژه اعتقاد به اين كه تمام گروه‏هاى اجتماعى و تمام اديان از توتميسم ناشى شده‏اند، بسيار اغراق ‏آميز است.

توتميسم نقش مهمى در ايجاد تقسيم كار ميان زن و مرد و توسعه و تنظيم داد و ستد ايفا كرده، ولى هنجارهاى تابو ممكن است در مواردى، از داد و ستد و ساير مراودات اجتماعى جلوگيرى نمايد.

🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper