جریان_شناسی. 👈 القاعده / قسمت اول

جریان_شناسی
👈 القاعده / قسمت اول

🔺«جبهه جهاد علیه صلیبیون و یهود» نام اصلی تشکیلات افراطی و تکفیری القاعده است. این تشکیلات را تعدادی از سلفیان جهادی و به رهبری #اسامه_بن_لادن ، در اواخر دهه هشتاد و اوایل دهه نود قرن بیستم میلادی، در #افغانستان، پایه گذاری کردند. اين تشکیلات، هدف اصلی خود را مبارزه با آمریکا و هم پیمان های جهانی و منطقه ای اش اعلام کرد و در این زمینه به عملیات های متعددی علیه آمریکا دست زد. مهم ترین فعالیت نظامی، که به نام این گروه تکفیری تمام شد، تخریب برج های دوقلوی سازمان تجارت جهانی در نیویورک، در یازدهم سپتامبر 2001 میلادی بود که غربیان از آن سوء استفاده کردند و دین اسلام، دین خشونت، ترور و قتل معرفی شد. القاعده، خواسته یا ناخواسته، در دام کسانی افتاد که جنگ تمدن ها را کلید زدند. رفتار خشونت آمیز القاعده، مستمسکی شد برای کوبیدن دین سراسر رحمت اسلام و مسلمان های جهان. این سرآغازی بود برای تجاوزهای آمریکا و هم پیمان هایش به جهان اسلام، و قتل و غارت به اسم دموکراسی و مبارزه با تروریسم.

🔸این تفکرات عجیب و غریب از کجا آمده بود و چرا عده ای از مسلمان های به ظاهر متدین، این چنین چهره اسلام را تخریب می کردند؟ پاسخ این پرسش را باید در وضعیت اسفبار مسلمان ها و رفتار حاکمان سکولارش جست وجو کرد.
عواملی که به رشد تفکر بنیادگرايی سلفی جهادی در جهان اسلام دامن زدند عبارتند از:
1. امواج پرتلاطم مدرنیته و تندباد فکری و فرهنگی غرب در کشورهای اسلامی؛
2. فقدان حکومت اسلامی و پیشرو در مقابله با این روند؛
3. فقدان انگیزه دفاع از مقدسات و احکام اسلامی؛ 4. بازگشت به هویت اصیل اسلامی.

🔹روش سلفی گری در کشور مصر، با روی آوردن اسلام گرایان به تفکر سلفی در برابر هجوم فکری ـ فرهنگی غرب صورت گرفت و تلاش های محمد عبده، رشید رضا و حسن البنا، همگی در این مسیر به بار نشست و جبهه ای اسلام گرا و سلفی را در مقابل غرب گرایی و مدرنیته تشکیل داد. اما فقر، فساد و سرسپردگی حاکمان کشورهای اسلامی به قدرت های غربی، همواره چون خاری در چشم اسلام گرایان بود. در این میان نخستین کسی که با پیش زمینه بازگشت به هویت اسلامی، سخن از هجرت، جهاد و مبارزه با طاغوت ها را به میان آورد، سید_قطب بود. وی توانست در همان ابتدای فعالیت خویش، کشور مصر را به لرزه درآورد، تا جایی که تفکرات وی، بذر گروه ها و سازمان های #سلفی_جهادی را ابتدا در مصر و سپس در تمام کشورهای اسلامی افشاند.

🔸در واقع دو موتور اصلی حرکت جنبش های سلفی ـ جهادی در جهان اسلام عبارتند از: 1. تعالیم و کتب ابن تیمیه در دعوت به سلفیت، بازگشت به هویت اصیل اسلامی و کنار زدن بدعت ها؛ 2. تفکرات و کتب سید قطب در فرا خواندن به هجرت، جهاد و مبارزه با طاغوت ها برای رسیدن به حکومتی الاهی و اسلامی که تمام احکام اسلام را جاری کند.مصر به جولانگاه جنبش های جهادی مبدل شد؛ جنبش هایی مانند جماعت اسلامی جهاد به رهبری شیخ عمر محمد عبدالرحمن (1967)، سازمان تکفیر و هجرت به رهبری احمد شکری مصطفی (1972)، سازمان آزادی بخش اسلامی، به سرکردگی صالح السریه (1974) و سازمان جهاد به رهبری محمد عبدالسلام فرج (1979).

🔹این جنبش های سلفی ـ جهادی با جذب نیروهایی از میان اقشار مختلف اسلام گرایان مصر مانند پزشکان، اساتید دانشگاه، افسران نظامی و دانشجویان، نفوذ خود را در این کشور افزایش داده، به مبارزه با حاکمان وقت پرداختند. اقدامات مسلحانه و ترورهایی که این جنبش انجام داد باعث شد فشار حکومت مصر بر این گروه ها افزایش یابد و سران و اعضای آنها به زندان بیفتند؛ تا جایی که در اثر این فشارها و با به صدا درآمدن طبل جنگ در افغانستان و فریاد وجوب جهاد و دفاع از سرزمین اسلامی افغانستان و ساکنان مسلمان آن، تعداد بسیاری از مبارزان سلفی مصر از این کشور خارج شدند و به افغانستان رفتند تا فریضه جهاد و دفاع از وطن مسلمان ها را به جای آورند.
👈🏻ادامه دارد......

🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper