🌐 سرمایه اجتماعی

🌐 سرمایه اجتماعی

🔺پیر بوردیو مفهوم سرمایه‌ها را شناخت فضای اجتماعی به عنوان ساختی سلسله مراتبی بر پایه تفاوت‌ها می‌داند، جایگاهی که در آن منابع توزیع و اعمال متجسد می‌شوند. مفهوم میدانی پلی برای ارتباط و محلی برای پیدایش سرمایه‌های گوناگون در فضای اجتماعی است. سرمایه‌های اجتماعی به علت تقدم سرمایه‌های اقتصادی بر آنها حالتی ابزاری در فضای اجتماعی دارند.

💠 بوردیو سرمایه رابه سه نوع تقسیم وآنها رابه شرح زیر توصیف می نماید :

1- سرمایه اقتصادی که قابل تبدیل شدن به پول است و می تواند به شکل حقوق مالکیت نهادینه شود .

2- سرمایه فرهنگی : سرمایه فرهنگی شکل گرفته ازطریق شرایط خانوادگی و آموزش مدرسه ای ، می تواند تا حدی مستقل از دارایی های مادی عمل کند و حتی کمبود پول راکه قسمتی از استراتژی فرد برای تعقیب قدرت و جایگاه اجنماعی است جبران کند.
در واقع به نظر بوردیو سرمایه فرهنگی به صورت کیفیت آموزشی نمود پیدا می کند ، مانند میراث مادی قابل انتقال است و مانند آن قابل سرمایه گداری است به علاوه گروهها قادرندتا از نمادهای فرهنگی به عنوان نشانه های تمایز استفاده کنند که از طریق آن هم موقعیت خود را در ساختار اجتماعی نشان می دهند و هم آن را می سازند.

3- سرمایه اجتماعی : مجموعه ای از منابع مادی یا معنوی است که به یک فرد یا گروه اجازه می دهد تا شبکه پایداری ازروابط کم و بیش نهادینه شده آشنایی و شناخت متقابل رادراختیار داشته باشند.

⚡️ ودراین تعریف بر ضرورت تراکم و دوام پیوندها (یعنی ارتباطات ) تاکید می ورزد و بیان می دارد که:

🔺سرمایه اجتماعی انبوهی از منابع بالفعل یا بالقوه ای راکه به مالکیت یک شبکه ای دوام دارمتصل اند نشان می دهد. همچنین بیان می کندکه ارزش پیوندهای یک فرد(یا حجم سرمایه اجتماعی متعلق به یک عامل) به تعداد اتصالاتی که می تواند آنها را بسیج نماید و به حجم سرمایه (فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی) متعلق به هریک از اتصالات ،بستگی دارد.

💠 دیدگاه بوردیو درباب انواع سرمایه

1- سرمایه فرهنگی و سرمایه اجتماعی باید به عنوان دارایی درنظرگرفته شوند و اینها نشان دهنده تولید کارانباشت شده می باشند .
2- انواع سرمایه های بیان شده همیشه با هم قابل جایگزینی نیستند ، اما ترکیب آنها می تواند سرمایه جدیدی ایجاد کند .
3- سرمایه اجتماعی تشریح اصل " دارایی های اجتماعی " است چرا که افراد مختلف ، بازگشتی کاملا نامساوی از سرمایه ای نسبتا" مساوی دارند ( اقتصادی یا فرهنگی ) که این مطلب به این بستگی دارد که این افراد تا چه اندازه قادر به بسیج کردن سرمایه یک گروه باشند ( خانواده ، همشاگردی های قدیمی ،مدارس ، نخبگان ، کلوپ های ویژه ، اشرافیت و غیره ) .
4- سرمایه اقتصادی شکل غالب سرمایه است وسرمایه های فرهنگی و اجتماعی ابزاری هستند برای رسیدن به سرمایه اقتصادی.
5- سرمایه اجتماعی ویژگی انحصاری نخبگان می باشد که برای تامین موقعیت نسبی شان طراحی شده است لذانظریه وی ریشه در مدلی نسبتا" ایستا از سلسله مراتب اجتماعی است .
6- سرمایه اجتماعی باعث بازتولید نابرابری می گردد .اما تاحدی مستقل ازسرمایه اقتصادی و فرهنگی عمل می کند . ضمن اینکه به هیچ عنوان از آنها جدا شدنی نیست.
7- تنها زمانی درداخل شبکه همبستگی به وجود می آید که عضویت باعث ایجاد سود مادی و نمادی شود.
8- بر نقش سرمایه اجتماعی خویشاوند محور بیش از حد تاکید می ورزد .

🔺در نهایت بوردیومعتقدبود که فهم دنیای اجتماعی بدون فهم نقش اشکال مختلف سرمایه که در نظریه اقتصادی مطرح شده غیر ممکن است .

🔺درمجموع نظریه وی به طوردقیق برشیوه های به کارگیری اتصالات (یعنی ارتباطات میان اعضای یک گروه ) توسط برخی گروهها برای کسب سود بیشتر ، تمرکزداردو تاکید می ورزدکه نابرابری بایدازطریق تولید و باز تولید تشریح شود و اینجا است که سرمایه اجتماعی را به شکل زیر تعریف می کند :

🔺سرمایه ای از روابط اجتماعی که در صورت نیاز ، حمایت ها ی سودمندی فراهم میکند یعنی سرمایه شرافت و حرمت که غالبا" اگر فرد بخواهد درموقعیت های مهم اجتماعی مراجعین را جذب کند ، کاملا" ضروری بوده و ممکن است به صورت نوعی پول رایج ارایه شود از جمله در یک حرفه سیاسی.

📌منابع:
۱. زهره جوادیه، مقاله تحت عنوان سرمایه اجتماعی و وضعیت ایران
۲. سعید عطار ،مقاله تحت عنوان از فضای اجتماعی تا سرمایه اجتماعی

🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper