چالش‌های انقلاب در بحرین

چالش های انقلاب در بحرین

🔺از آغاز موج بیداری اسلامی در بحرین و انقلاب مردمی، چالش ها و دوره های مختلفی در برابر گروه های کنشگر قرار گرفت به طوری که در سالهای اخیر، بحرین شاهد دگردیسی در نیروها و کنشگران سیاسی بودند و در حال حاضر رهبریت انقلاب نیز از کشور اخراج و سلب تابعیت شده است. در چنین شرایطی تحلیل چالش های انقلاب بحرین اهمیت ویژه ای دارد.

🔺چالش اول: انقلاب بحرین مشخصا یک رهبری معنوی دارد که از آن به عنوان شیخ عیسی قاسم یاد می شود. رهبری که بیشتر هدایت گر اجتماعی و خیزش غیر خشونت بار را دنبال میکند. بسیاری او را به دلیل نوع اندیشه و تفکر فقاهت سیاسی، شبیه رهبرانی میداند که در انقلاب اسلامی ایران هر نوع استفاده از سلاح و یا خشونت را نفی می کرد. اخراج وی از بحرین و از همه مهمتر سلب تابعیت شیخ، موجب شد تا دسترسی اجتماعی به ایشان کاهش یابد و از سویی هیچ راهبری برای بازگشت وی به بحرین بدون بارندازی حکومت حاضر نیست!

🔺چالش دوم: انقلابیون نیز در بحرین در سال های اخیر یک دست نبودند. گروه زعامت سیاسی و معنوی شیخ عیسی قاسم را قبول میکنند و گروهی دیگر این زعامت را ناکافی میدانند و معتقد به رفتار پر هزینه برای حکومت بحرین هستند. در این بین دولت بحرین با جذب گروهی از شیعیان و نیز اخراج رهبران شیعه و افراد مخالف حکومت، عملا پروژه تغییر بافت اجتماعی را کلید زده است. به طوری که بسیاری معتقدند ورود اتباع افغانستانی، پاکستانی، هندی و بنگالی به بحرین با رشد مواجه بودند و در برابر آن، اتباع بحرینی از این کشور اخراج شدند.

🔺چالش سوم: برخلاف انقلاب در ایران، تهران هیچگاه مستقیما توسط کشوری در طول انقلاب اشغال نبود، هرچندهدایت سرویس اطلاعاتی و ارتش با آمریکا بود اما آمریکا در تهران لشگر یا یگان گسترده نداشت. جغرافیای بحرین و وسعت آن موجب شده تا ازابتدای بحران غریب به9 لشگر سعودی این کشور را اشغال نموده و عملا بحرین به استان 14 عربستان تبدیل شده و حکومت در بحرین یک حکومت سوری و غیر واقعی باشد. این چالش بدون بازیگران خارجی یا فشار به ریاض غیر قابل رفع است.



🔺جمع بندی کارشناسان اندیشکده نشان میدهد «انقلاب در بحرین در وضعیت پیچیده ای قرار دارد.» و بدون رفع سه چالش اساسی فوق نمی توان انتظار داشت این انقلاب به راحتی پیروز شود و قدرت حکومت آل خلیفه سلب یا کاهش یابد./

🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper