این کانال جهت آشنایی با مفاهیم سیاسی،اصطلاحات و واژگان سیاسی،تحلیل های روز،اخبار و هر آنچه که در حوزه سیاست می باشد ،ایجاد شده است مدیر کانال: محمد سجاد شیرودی دانشجوی دکتری جامعه شناسی ایمیل: [email protected] ارتباط با ادمین : @S_h_shirody_2018
🛑 «پشت و روی کنفرانس ورشو».. 👈 دکتر احمد زیدآبادی/کارشناس مطالعات خاورمیانه.. ⬅️راهبرد
🛑"پشت و روی کنفرانس ورشو"
👈 دکتر احمد زیدآبادی/کارشناس مطالعات خاورمیانه
⬅️راهبرد
سخنرانی مقام‌های آمریکایی در کنفرانس ورشو لحن تند و بسیار گزنده‌ای در برابر ایران داشت؛ اما سخنان آنان چندان هم بی‌سابقه نبود.
در واقع، چند ماهی است که رهبران آمریکا از هر فرصتی برای حمله به سیاست‌های جمهوری اسلامی و مسئولان بلندپایه آن استفاده می‌کنند؛ به گونه‌ای که این حملات لفظی به صورت امری عادی در واشنگتن در آمده است.
ازاین‌رو، اهمیت کنفرانس ورشو را صرفا نباید در نوع مواضع علنی مایک پنس و مایک پمپئو که در مجموع حاوی افشای نکته تازه‌ای از استراتژی آمریکا در برابر ایران و یا به طور کلی خاورمیانه نبود، جستجو کرد.
بر این اساس، به نظر می‌رسد هدف اصلی کنفرانس نه در اظهارات و سخنرانی‌های علنی و روی پرده بلکه در جلسات و کارگروه‌های محرمانه و پشت پرده پیگیری شده است.
جزییات سخنرانی‌ها و مذاکراتِ پشت درهای بسته در کنفرانس ورشو به عمد انتشار عمومی پیدا نکرده است، اما از همان مقدار اطلاعات اندکی که محافل آمریکایی و اسرائیلی به بیرون درز داده‌اند؛ می‌توان نتیجه گرفت که حرف اصلی طرف‌های شرکت‌کننده در کنفرانس این بوده که کشورهای عرب و اسراییل خواهان دستیابی به صلح با یکدیگرند، ولی ایران در مسیر آنان مانع‌تراشی و کارشکنی می‌کند.
با این حساب، به زعم آنان ایران با نوع فعالیت‌های خود و بخصوص از طریق حمایت از گروه‌هایی مانند حماس، جهاد اسلامی و حزب‌الله لبنان مانع اصلی صلح و ثبات پایدار در خاورمیانه است و از این جهت، باید در اولویت برخورد مشترک آنان قرار گیرد تا راه صلح گشوده شود.
البته این نوع داوری درباره رفتار ایران هم به نوبه خود حرف تازه‌ای در بر ندارد و تاکنون نیز بارها به نحوی تلویحی از سوی طرف‌های درگیر در مناقشه مطرح شده است.
در واقع، مساله مهم در این میان این است که حاضران در کنفرانس ورشو برای مقابله با ایران بر روی چه موارد خاصی تفاهم کرده‌اند و یا قرار است بر اساس توصیه‌های کارگروه تعیین‌شده از سوی کنفرانس بر روی آن تفاهم کنند.
این بخش از کار کنفرانس را به نظرم باید جدی گرفت و بی‌اهمیت شمردن آن بخصوص از سوی رسانه‌ها و دلخوش داشتن به اینکه اروپایی‌ها در سطحی پایین در آن شرکت داشته و یا در بیانیه پایانی کنفرانس نامی از ایران برده نشده، چشم بستن به روی واقعیت‌هاست.
واقعیت این است که حضور پنج همسایه جنوبی ایران در کنار مغرب و مصر و اردن در کنفرانس که ائتلافی را با هم تشکیل داده‌اند، از جهاتی مهمتر از حضور اروپاییان است؛ چراکه جمع این کشورها توان لابی‌گری مؤثری در جامعه بین‌المللی دارد و برخی از آنها به دلیل موقعیت همسایگی، می‌توانند در تنگ‌تر کردن حلقه محاصره اقتصادی ایران نقش جدی بازی کنند.
آنچه اما در این میان به ایران مربوط می‌شود، این است که آیا می‌خواهد همچنان خود را به عنوان مخالف سرسخت هرگونه راه حل سیاسی و مسالمت‌آمیز برای مساله فلسطین معرفی کند؟
به نظرم مادامی که ایران بر این نکته اصرار داشته باشد، حرف آمریکا و متحدان منطقه‌ای‌اش در سطح جامعه جهانی گوش شنوایی خواهد داشت.
ولی اگر ایران همانطور که محمدجواد ظریف نیز یک بار اشاره کرد، نابودی اسراییل را بعنوان تنها راه حل مشکل فلسطین در عمل دنبال نمی‌کند، بهتر است آن را به زبانی رسمی اعلام کند.
در آن صورت نه فقط فضای جهانی علیه آن تغییر خواهد کرد، بلکه راستگرایان اسراییلی که خود مانع اصلی دستیابی به هرگونه صلح با فلسطینی‌هایند، آماج فشارهای بین‌المللی قرار خواهند گرفت و آمریکا هم امکان دفاع از آنان نخواهد داشت.
اینکه فردی مانند نتایناهو که در پی تداوم اشغال کرانه باختری و مخالف تشکیل کشور مستقل فلسطینی و در نتیجه مانع استقرار صلح واقعی در منطقه است، با توسل به برخی مواضع ایران خود را در موقعیت صلح‌خواهی نشان دهد، دردی است که درمان آن فقط با یک جمله کوتاه و صریح و رسمی از طرف ایران یعنی اعلام "حمایت از تأسیس کشور مستقل فلسطینی در سراسر کرانه باختری و بیت‌المقدس شرقی" امکانپذیر است!
🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper