این کانال جهت آشنایی با مفاهیم سیاسی،اصطلاحات و واژگان سیاسی،تحلیل های روز،اخبار و هر آنچه که در حوزه سیاست می باشد ،ایجاد شده است مدیر کانال: محمد سجاد شیرودی دانشجوی دکتری جامعه شناسی ایمیل: [email protected] ارتباط با ادمین : @S_h_shirody_2018
وبر در روش‌شناسی
وبر در روش‌شناسی
وبر در روش‌شناسی سیاسی نیز دیدگاه‌‌هایی دارد؛ زیرا یکی از روش‌ها در روش‌شناسی سیاسی، هرمنوتیک است که وبر در آن یک پای قضیه است. درواقع معنا و مفهوم رهیافت تفسیری را از طریق شناخت رهیافت تفهمی، که از انواع رهیافت تفسیری به‌شمار می‌آید، می‌توان دریافت؛ روش تفهمی روش تفسیری تلاشی برای آشکار کردن معناست. برای دستیابی به معنا، هیچ نقطة شروع حقیقی وجود ندارد؛ زیرا هر فهمی دربردارندة فهم قبلی است. (دورة هرمنوتیکی) در رهیافت تفهیمی به متن، نویسنده، زمینه و تفسیر توجه می‌شود. در این رهیافت، زندگی برحسب معنا دیده می‌شود و در آن به جای مشاهده، بداهت زیستی یا تجربة درونی رصد می‌گردد. در رهیافت تفهیمی موضوع مطالعه در متن قرار دارد، ولی در رهیافت طبیعت‌گرایی، موضوع مورد مطالعه در خارج از متن قرار دارد. روش‌های تفسیری و از جمله روش تفهیمی، کل‌گرا هستند و پدیده را تحلیل و معناکاری می‌نمایند. امّا روش‌های طبیعی، جزئی‌نگرند و به تعلیل یا علت‌یابی پدیده‌ها توجه دارند. رهیافت تفهیمی ماکس وبر دارای ویژگی‌های ذیل است:
تفهم: مفسر باید خود را جای عامل قرار دهد؛ نوع خالص: ساختن غیر واقعیتی که مبهم نباشد تا بتوان از طریق آن، واقعیت مبهم را درک نمود و کشف کرد؛ نگرش ارزشی: در تبیین تاریخ، محقق باید دارای نگرش ارزشی باشد و با آن، پدیدة مدّنظر را بررسی کند؛ نسبت روشی: نباید به یک عامل تعیین‌کننده در همه جا استناد کرد؛ این بدان معناست که تفسیر تک‌بعدی از تاریخ غلط است؛ یک‌دلی: در علوم اجتماعی به دلیل ارتباط پدیده‌ها با روان آدمی باید محقق خود را با آن همدل کند؛ کنش معنادار: کنشی است که از نظر ذهنی درک‌شدنی باشد؛ کنش اجتماعی: عمل مشترک دو یا چند کنش‌گر در یک موضوع واحد است و کفایت معنایی و کفایت علی، از جمله عامل‌های تشکیل‌دهندۀ رهیافت تفهیمی وبر است.
🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper