🔴 لزوم بازنگری فعالیت احزاب در ایران

🔴 لزوم بازنگری فعالیت احزاب در ایران

میریوسف علوی


🔻جامعه ایران بیش از چهل سال است که با فرودهای پی در پی مواجه است و هرچقدرهم بخواهیم اوضاع را خوب نشان دهیم واقعیت چیزی دیگری است و آن سیر نزولی شاخصهای اجتماعی و توان اقتصادی مردم است ، مردمی که از سال ۴۲ با تمام توان و حتی بعضا فراتر از توان در کنار نهضت موسوم به نهضت اسلامی و درادامه انقلاب اسلامی ایستاده واز هیچ چیز مذایقه نکردند ، اگر منصفانه تاریخ را ورق بزنیم و قضاوت عادلانه داشته باشیم یک دهم حقی که این مردم برگردن نهضت اسلامی داشته اند و دارند احقاق نشده و نظام اسلامی بدهکاری سنگینی در قبال تک تک افراد جامعه اعم از موافق و مخالف دارد.

🔸شاید سوالی چنین مطرح شود که : مخالفان امروزی نظام چه حقی بر گرده نظام دارند؟ پاسخ این پرسش بسیار بدیهی و محرز است ، مگر نه اینکه عامه و آحاد ملت دست در دست هم وشانه به شانه توامان به مبارزه با حکومت پهلوی پرداختند!مگر نه اینکه درجریان مبارزات منتهی به انقلاب ۵۷ از تمامی اقشار و احزاب و عقاید ، شهید تقدیم راه آزادی کشور شد؟! مگر نه اینکه در زندانهای رژیم پهلوی از تمام احزاب و گروهها وعقیده ها زندانی داشتیم؟! پس اگر امروزه ازبین تمامی مشارکت کنندگان جریان انقلاب تنها حزب جمهوری اسلامی بر سر کار مانده است و حاکمیت را در اختیار دارد نمیتواند به صرف در اقتدار بودن حق تمامی حاضرین و مبارزین انقلاب را نفی کرده و تنها خود را بر حق نشان دهد.

🔸 امروزه فارغ از تمام مشکلاتی که از خارج به کشور تحمیل میشود بزرگترین و عمده ترین مشکل کشور ناکارآمدی ، ضعف مدیریتی و نهایتا سو مدیریت حاکم برارکان کشور است ، واگر این معضل اساسی حل نگردد حتی به نتیجه رسیدن هرگونه توافقی با هرکشوری تغییری در وضعیت وشرایط فعلی ایجاد نکرده و تنها شایدکمک بیشتری به رشد فزاینده فساد در بین مسئولان و افراد منتسب به ایشان بنماید، تا زمانی که آزادی تامه برای فعالیت احزاب ولو مخالف و منتقد سیستم حاکم داده نشود و حقوق افراد به رسمیت شناخته نشده و امنیت کامل برای فعالیت احزاب و سیاسیون تضمین نشود ، هرگونه تغییر و حرکت رو به جلو ممکن نخواهد بود ، تا زمانی که نظام و هیات حاکمه فضای رقابتی بیناحزاب را بوجود نیاورده و زمینه انتقاد را فراهم نکند و جامعه را به دوگروه خودی و غیر خودی تقسیم کند ، برآیند آن چیزی جز آنچه امروزه با آن مواجهیم نخواهد بود ، نمایندگانی که بدون کوچکترین تجربه سیاسی و حزبی و تنها به دلیل وابستگی و نزدیکی به سیستم حاکم و همخوانی با اشل خاص حاکمیت تایید صلاحیت شده و با هزینه کرد کلان و بدون سطری برنامه و تدبیر وارد مجلس میشوند ، وزرائی که بیشتر به سبب نزدیکی و رفاقت و هموندی با رئیس جمهور به مجلس معرفی میشوند و اکثرا حتی خود نیز نمیدانند ملاک انتخابشان چیست و درست مانند کاندیداهای مجلس فاقد برنامه و حتی اطلاع از حوزه وظایفشان هستند ، مدیرانی که با لابی نمایندگان و براساس اهداف انتخاباتی سرکار میآیند واغلب ادارات را تبدیل به ستاد تبلیغاتی نماینده ای خاص و جولانگاه افراد و معتمدین نمایندگان میکنند و ... این موارد که تنها گوشه ای از آسیبهای غیرقابل جبرانی است که فقدان احزاب واقعی و نه احزاب نمایشی وابسته به حاکمیت ، به بدنه حاکمیت و جامعه وارد ساخته و بعد از چهار دهه شاهد پیشی گرفتن منافع فردی و شخصی بر منافع محلی ، منطقه ای و ملی هستیم.

🔸فقدان احزاب علاوه بر حذف برنامه محوری در انتخابات مختلف اعم از مجلس و شوراهای محلی و ... باعث تحمیل هزینه گزاف به بدنه اقتصادی جامعه و از هم گسیختگی تبلیغات و ورود پول به روند انتخابات اعم از وزیر و وکیل و...و حذف شعور از مقوله انتخاب میشود که آنهم منجر به تکرار آزمون وخطا شده و میبینیم که در بسیاری از مناطق ومناصب هر نماینده یا وزیر تنها یکبار به مجلس و دولت راه می یابد که این خود علاوه بر سایر آسیبهایی که شمردیم باعث عقیم ماندن برخی پروژه های تکلیفی و مصوبات دولتی وطرحها ومصوبات مجلس در مناطق میگردد چرا که نماینده یا وزیری که در دور بعد جایگزین میشود اگر نظر مثبت به آن موضوع نداشته باشد در برابر اجرای آن مقاومت کرده و یا اولویت آنرا تقلیل خواهد داد تا خواسته خود و اسپانسرهایش را جامه عمل بپوشاند.

🔴 ادامه دارد...

🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper