هایدگر، متفکر روباه؟!.. احسان تاجیک

هایدگر ، متفکر روباه؟!

احسان تاجیک

زمانی که مارتین هایدگر در کلبه تنهایی خود در جنگل سیاه کتاب هستی و زمان را می نوشت ، شاید فکر نمی کرد این اثر روزی به فارسی ترجمه شود چنانکه وقتی در مقطع تحصیلی کارشناسی ارشد رشته علوم سیاسی به توصیه استادم دکتر حسینعلی نوذری کتاب هستی و زمان مارتین هایدگر را مطالعه کردم . این اثر دریچه ای سخت و سنگین از متون فلسفی را پیش رویم گشود و بعدها با توصیه دیگر استادم دکتر منصور انصاری مجموعه نامه های عاشقانه و فلسفی مارتین هایدگر و هانا ارنت را مطالعه کردم ، این بار ارنت ، هایدگر را در قامت متفکری روباه صفت اما عمیق و تاثیر گذار برایم شناساند و این نکته که فلسفه قاره ای مجموعه ای از تفکرات وجود گرایانه است که پایی در ایده الیسم المانی دارند اما نکته قابل تامل این است که فلسفه هایدگر از باب وجود گرایانه و هستی شناسانه در ایران در گذشته برای خود طرفدارانی یافت ، اما رویکرد به هایدگر در ایران، بیشتر سیاسی بود تا فلسفی ، چنانکه رویکرد به کارل پوپر رقیب سیاسی وی (در ایران)هم بیشتر روشنفکری سیاسی بود تا فلسفی معرفتی ، هر چند کارل پوپر متفکری با معیارهای فلسفی نیست بلکه بیشتر اندیشمندی سیاسی بود اما امروزه رویکرد سیاسی به هر دو رنگ باخته است ، کتاب هستی و زمان اثر فلسفی بزرگ مارتین هایدگر است که قابل مطالعه می باشد اما نمی توان نتایج فلسفی ایدیولوژیک از این کتاب داشت چنانکه نمی توان نسخه پیچی ایدیولوژیک نه از هایدگر داشت و نه از اموزه های کارل پوپر در ایران ؛ به اثار فلسفی بزرگ می توان نگاهی فلسفی و غیر ایدیولوژیک داشت و این اغازی است برای اندیشیدن که تفکر ، اصالت فکر کردن را مقدم بر ایدیولوژی، روشنفکری و سیاست زدگی می داند.

کتاب هستی و زمان (۱۹۲۷)، اثر مارتین هایدگر، ترجمه عبدالکریم رشیدیان

🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper