از نو، نگاه، اندیشه ….. رضا مقصودی.. «تجاوز به چشم»

از نو، نگاه، اندیشه...

رضا مقصودی

"تجاوز به چشم"

وقتی در خیابان قدم می‌زنید، سرتان را بالا بگیرید و نگاهی بیاندازید به تراس و بالکن خانه‌ها. با چه صحنه‌ای روبه‌رو می‌شوید؟

ما در عین بی‌تفاوتی به نظم، به حس زیبایی‌شناسی و به چشمان بیننده و رهگذر، تراس‌هایمان را که شبیه مناطق پس از جنگ است و بمباران و پر از زشتی و پلشتی و گرد و خاک، بدل کرده‌ایم به انبار وسایل بی‌مصرف و لوازم کهنه و کثیف و به درد نخور، در یک کلام آشغال. یا بند رختی بسته‌ایم که شبیه بادبان کشتی لباس‌های زیر و غیر زیر را در هوا تکان می‌دهد.
به‌هم ریخته بودن و شلختگی یکی از المان‌های بصری شهر که در معرض دید خیل عظیمی از آدم‌هاست، تجاوز است به نگاه عابرین.
وقتی هر فرد در طول روز چندین و چند نمونه از این مناظر را ببیند چه تاثیری بر ذهنش خواهد گذاشت؟ مگر در یکی از اصل‌های فنگ‌شویی نمی‌گویند که: انباشتگی عینی تبدیل به انباشتگی ذهنی خواهد شد؟
بالکن، چشم‌اندازی است از معماری شهر. از هماهنگی و هارمونی نما‌های بیرون ساختمان و تراس‌ها است که چهره‌ی یک شهر شکل می‌گیرد. شهر های زیبا، آفریده نمی‌شوند، ساخته می‌شوند.

پی‌نوشت:
تصور کن شهری را که پشت هر پنجره‌ ساختمان‌اش گلدانی‌است و بالکن‌ها آکنده اند از درختچه و گل و برگ و رنگ و تزئین و نظم.
تصور کن میز و صندلی چوبی را در آن که مجالی است برای دمی آسودن و تماشای شهر از بالا......

@politicalculture