‍ آدمهای تعارض گریز

‍ آدمهای تعارض گریز

برخی افراد وقتی احساس می کنند در مورد آنها با بی انصافی رفتار شده به جای اعتراض، سکوت می کنند. آنها به خودشان می گویند: " ولش کن، ارزشش را ندارد"، "شر بپا نکن! " یا " احساس واقعیت را ابراز نکن"، آنهاعادت دارند علیرغم میل باطنی بظاهر لبخند بزنند و به نشانه توافق سرتکان بدهند.

نتیجه این می شود که همیشه در تعارض ها عقب می نشینند، سکوت می کنند و خواسته و نیاز خود را قربانی می کنند تا رابطه با دیگران را از دست ندهند ولی بعد از مدتی احساس بازنده بودن به سراغشان می آید و حالشان از خودشان بد می شود.

آدم های تعارض_گریز باید یاد بگیرند احتیاط افراطی خود را کنار بگذارند و برای نیازهایشان بجنگند وگرنه همیشه ناکام باقی می مانند، باید تمرین کنند تا احساسات و نظراتشان را ابراز کنند و از اختلاف نظر و تعارض نترسند.

مشکل اینجاست که این افراد حتی وقتی خواسته خود را فدای دیگران نمی کنند عذاب وجدان یقه شان را می گیرد و ممکن است دوباره عقب نشینی کنند، آنها باید تمرین کنند تا عذاب وجدان را تحمل کرده و کار درست را انجام بدهند و مدام به خودشان یادآوری کنند که مسئول خوشحالی و رضایت سایرین نیستند

@politicalculture