مواد افزوده شده و پس از طی‌شدن چند مرحله دیگر اکسید اورانیوم با اسید سولفوریک ترکیب می‌شود و در نهایت سولفات اورانیل حاصل می‌شود و

مواد افزوده شده و پس از طی‌شدن چند مرحله دیگر اكسید اورانیوم با اسید سولفوریك تركیب می‌شود و در نهایت سولفات اورانیل حاصل می‌شود و در آخر با افزودن حلال‌های مخصوصی به سولفات اورانیل، ماده جامدی به نام كیك زرد به وجود می‌آید كه شامل 70 درصد اورانیوم بوده و دارای خواص پرتوزایی می‌باشد. برای غنی‌سازی اورانیوم، باید ابتدا كیك زرد را با اتم فلوئور تركیب كرده و به صورت گاز هگزا‌فلوراید اورانیوم درآورد. از اینجا به بعد است كه غنی‌سازی اورانیوم به واسطه استفاده از فناوری سانتریفیوژی كامل می‌شود. البته روش‌های مختلفی برای این منظور وجود دارد اما بررسی‌ها نشان داده‌اند كه استفاده از سانتریفیوژ بهترین و مؤثرترین روش برای غنی‌سازی اورانیوم به حساب می‌آید.
مشخصات دستاوردهای جدید هسته ای
غنی‌سازی اورانیوم با استفاده از فناوری سانتریفیوژ برای نخستین بار حدود 40 سال پیش به وسیله مهندس آلمانی به نام زیپه صورت گرفت. البته از آن زمان تا به اكنون این فناوری با تغییرات و پیشرفت‌های گوناگونی همراه بوده است. در كل 2 روش سانتریفیوژ و پخش گازی پایه صنعتی غنی‌سازی در كل جهان وجود دارد. روش سانتریفیوژ در مقیاس صنعتی ابتدا در هلند در دهه 60 میلادی مورد استفاده قرار گرفت، برای این منظور توسعه مواد با استقامت و خواص ویژه و ساخت یاطاقان‌های پیشرفته برای سانتریفیوژهایی با سرعت دورانی زیاد لازم می‌بود. در آلمان و انگلستان نیز این روش توسعه یافت و در سال 1970 سه كشور آلمان، هلند و انگلستان شركتURENCO را برای توسعه این فرآیند و عرضه سرویس غنی‌سازی به بازار بین‌المللی تشكیل دادند. این فرآیند در دهه 80 در كشورهای آمریكا، فرانسه، ژاپن، استرالیا و چند كشور دیگر نیز به كار گرفته شده است. البته باید یادآوری كرد كه استفاده از سانتریفیوژ برای جداسازی مواد با جرم‌های ویژه مختلف از صد سال پیش شروع شده است ولی در آن زمان بحث غنی‌سازی به هیچ‌وجه مطرح نبود، به طوری كه از سال 1919 میلادی این روش برای جداسازی ایزوتوپ گازها مورد استفاده قرار گرفت؛ تا این‌كه در جنگ جهانی دوم از دستگاه سانتریفیوژ برای غنی‌سازی اورانیوم استفاده شد.
مشخصات دستاوردهای جدید هسته ای
جدای از استفاده از این فرآیند در غنی‌سازی هسته‌ای، استفاده از آن برای دانشمندان علوم مختلف مزایای قابل توجهی داشته است. دانشمندان می‌توانند با استفاده از این تكنیك به جداسازی مایعات و تفكیك آنها به ذرات سازنده آنها بپردازند و جالب این است كه پس از توقف فرآیند سانتریفیوژ، ذرات جدا شده دیگر با یكدیگر تركیب نمی‌شوند. یكی دیگر از موارد استفاده سانتریفیوژ در امور پزشكی و تجزیه و تحلیل نمونه‌های خونی است.
سانتریفیوژها نقش اساسی را در غنی‌سازی اورانیوم ایفا می‌كنند به طوری كه در صورت نبود آنها عملا مانع بزرگی بر سر راه غنی‌سازی اورانیوم به وجود می‌آید
زمانی كه نمونه خونی در دستگاه سانتریفیوژ قرار می‌گیرد، دستگاه شروع به چرخش بسیار سریع كرده و در ادامه عناصر سازنده خون از یكدیگر جدا می‌شوند به طوری كه سلول‌های خونی در كف محفظه و سلول‌های پلاسما به بالای محفظه می‌روند. امروزه استفاده از این تكنیك در فعالیت‌های هسته‌ای به دلیل پیچیدگی‌ها و دشواری‌هایی كه دارد، فرآیندی سخت و پرهزینه به حساب می‌آید و از این تكنیك تنها برخی كشورهای جهان می‌توانند از آن استفاده كنند و معمولا فناوری آن به جهت مزایای قابل توجهی كه به همراه دارد در دسترس سایر كشورها قرار نمی‌گیرد. با این حال در چند سال اخیر بحث استفاده از سانتریفیوژها در غنی‌سازی اورانیوم در داخل كشور به شدت دنبال شده و نتیجه تحقیقات به عمل آمده در این زمینه خودكفایی كشور را به دنبال داشته است.
https://telegram.me/politickaraj