‍ نخبگى یا پخمگى؟

‍ نخبگى یا پخمگى؟

دیکتاتوری و فاشیسم در ظاهر دو سیستم شبیه به هم هستند اما تفاوت اصلی آنها در این است که در سیستم های دیکتاتوری ، دیکتاتور خشونت اجتماعی را بنیان گذاری می کند و نخبگان این خشونت را تئوریزه می کنند اما سازوکار فاشیسم در این است که این خشونت اجتماعی از پایین به بالا رخ می دهد یعنی مردم و نخبگان برای حذف مخالفان و یا دسته ای دیگر به جای پارلمانتاریسم از روش های سرکوب و معارضه استفاده می کنند و نخبگان نیز همسو با مردم و با جعل نظریات شبه علمی ، می کوشند به این خشونت اعتبار بخشند.
در سالهای اخیر و با رشد شبکه‌های اجتماعی شاهد شمشیر کشی های مشتی اراذل با نقاب فرهنگی هستیم که تمایلات سلطه طلبانه قومی ، طبقه ای و فاشیستی خودرا در قالبی دلسوزانه و جامعه شناسانه ارائه می کنند و توده ناآگاه نیز همسو با این اوباش این نظریات را تأیید می کنند.
جناب آقای بزرگمهر حسین پور ظاهرا متن اعلامیه جهانی حقوق بشر را نخوانده اند که هر انسانی مالک و تصمیم گیرنده تن خویش است ( حتی اگر تصمیم بگیرد به آن صدمه بزند) هم از این روست که وقتی به بیمارستان مراجعه می کنید فرمى تحت عنوان رضایت انجام امور پزشکی را امضا می کنید تا پزشک برای درمان اجازه داشته باشد. شما که از پیش پا افتاده ترین حقوق یک انسان ناآگاه هستید چطور به خودتان اجازه می دهید در مورد عقیم شدن بی خانمان ها لاطائل بگوئید؟ اصلا شما در چه جایگاهی (به لحاظ دانش و حق تصمیم گیری برای انسان های دیگر) هستید که با خلق این نظریات کثیف فاشیستی ، بدیهی ترین حقوق یک انسان را از او سلب کنید؟
شما بهتر است همان چشم چشم دو ابرويتان را بکشید و لايکتان را بگيريد و از نظریه پردازی در اموری که بزرگان جامعه شناسی و علوم سیاسی هم در آن عاجزند ، پرهیز کنید. https://telegram.me/politickaraj